بهمن‌نامه: تفاوت میان نسخه‌ها

داستان زندگی بهمن، پادشاه کیانی که از نوشته‌های کهن به شعر فارسی، سروده شده است، صورت و خصوصیات یک حماسه ملی را در بر دارد. اهمیت این منظومه، بیشتر از نظر زبان فارسی و زنده‌نگاه‌داشتن یکی از داستان‌های ایران باستان است که مأخذ آن، غیر از مأخذ شاهنامه فردوسی و نوشته‌های تاریخی است. تأثیر جنبشی که از دو قرن پیش از سرودن این منظومه، برای فارسی گفتن و فارسی نوشتن، میان نویسندگان و گویندگان ایرانی پدید آمده بود، در این منظومه، به‌خوبی آشکار است؛ به‌طوری‌که در متجاوز از ده هزار بیت که مجموعه این داستان را تشکیل می‌دهد، بیش از حدود سیصد واژه غیر فارسی، آن‌هم واژه‌های بسیار ساده، به‌کار نرفته است و این خود بی‌گمان بهترین گواه است که گوینده این داستان، باآنکه فردی مسلمان و پایبند به اعتقادات اسلامی بوده، به ملیت و زبان خود، دلبستگی فراوان داشته و توانسته است با زنده کردن یکی از داستان‌های کهن و به‌کار گرفتن واژه‌های فارسی در قالب زبانی شیرین و پرورده، یادبودی از خود به‌جا بگذارد<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست‌ویک - بیست‌ودو</ref>.