ما رواه الواعون في أخبار الطاعون: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ما رواه الواعون في أخبار الطاعون'''، اثر جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، کتابی است در بیان علت طاعون و تاریخ وقوع آن در بلاد اسلامی.

سیوطی در این کتاب، پس از مقدمه، از مبدأ طاعون سخن گفته، می‌گوید: «شیخان از اسامة بن زید روایت کرده‌اند که پیامبر(ص) فرمود: «این طاعون، عقوبتی الهی است و مابقی عذابی است که یک قوم را شکنجه می‌کند». در قولی دیگر آمده: «عقوبتی است که خداوند به‌وسیله آن، برخی امت‌ها را هلاک ساخت و بخشی از آن طاعون، در زمین باقی ماند تا احیانا بازگردد». سپس سیوطی به طاعونی اشاره می‌کند که قوم فرعون در مصر دچارش شدند و از اینان، هفتاد هزار نفر به هلاکت رسیدند<ref>ر.ک: زهیربابا، محمد، ص123</ref>.

در مورد شناخت طاعون، سیوطی بر حدیثی که طبرانی در «الأوسط» از ابن عمر روایت کرده، تکیه می‌کند که گفته است: «رسول ‌خدا(ص) فرمود: فنای امتم در طعن و طاعون است. گفتیم طعن را دانستیم، اما طاعون چیست؟ فرمود: وخز أعدائكم من الجن؛ یعنی عذابی است از جانب دشمنانتان (جن‌ها)»<ref>ر.ک: همان</ref>.

سیوطی در این کتاب، موارد زیادی از وقوع طاعون در کشورهای عربی را برشمرده، در پایان می‌گوید: «طاعون فراگیر در سال 749 روی داد؛ طاعونی که مانند آن در دنیا رخ نداد؛ زیرا شرق و غرب را فراگرفت و داخل مکه مشرفه نیز شد و برخی حیوانات را دچار خود کرد»<ref>ر.ک: همان، ص124</ref>.

سیوطی از عدم ورود طاعون به مدینه منوره و مکه مشرفه - چنان‌که در تعدادی روایات آمده - بسیار سخن می‌گوید. سپس ورود آن را به مکه در سال 749ق، یاد می‌کند و می‌گوید: طاعون به دلیل حرمت مکه، به حریم خانه‌های کفار وارد شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.

سیوطی در رساله‌اش تأکید کرده است: بهترین وسیله برای درمان طاعون، دعا و درود بر پیامبر(ص) همراه با استفاده از گل‌های بنفشه است<ref>ر.ک: همان</ref>.