ما رواه الواعون في أخبار الطاعون
| ما رواه الواعون في أخبار الطاعون | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (نويسنده)
ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی (نويسنده) بار، محمد علی (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | أخبار الطاعون فیما رواه الواعون ** بذل الماعون في فضل الماعون. تلخیص ** مختصر بذل الماعون ** مکتبة الإمام السیوي في الطب النبوي |
| ناشر | دار القلم |
| مکان نشر | سوریه - دمشق |
| سال نشر | 1418ق - 1997م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | طاعون - متون قدیمی تا قرن 14 - طاعون - احادیث - پزشکی اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 4015ب2الف 179 RC |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ما رواه الواعون في أخبار الطاعون، اثر جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، کتابی است در بیان علت طاعون و تاریخ وقوع آن در بلاد اسلامی.
سیوطی در این کتاب، پس از مقدمه، از مبدأ طاعون سخن گفته، می‌گوید: «شیخان از اسامة بن زید روایت کرده‌اند که پیامبر(ص) فرمود: «این طاعون، عقوبتی الهی است و مابقی عذابی است که یک قوم را شکنجه می‌کند». در قولی دیگر آمده: «عقوبتی است که خداوند به‌وسیله آن، برخی امت‌ها را هلاک ساخت و بخشی از آن طاعون، در زمین باقی ماند تا احیانا بازگردد». سپس سیوطی به طاعونی اشاره می‌کند که قوم فرعون در مصر دچارش شدند و از اینان، هفتاد هزار نفر به هلاکت رسیدند[۱].
در مورد شناخت طاعون، سیوطی بر حدیثی که طبرانی در «الأوسط» از ابن عمر روایت کرده، تکیه می‌کند که گفته است: «رسول خدا(ص) فرمود: فنای امتم در طعن و طاعون است. گفتیم طعن را دانستیم، اما طاعون چیست؟ فرمود: وخز أعدائكم من الجن؛ یعنی عذابی است از جانب دشمنانتان (جن‌ها)»[۲].
سیوطی می‌گوید: این احادیث، نظر اطبا، مبنی بر اینکه «طاعون ماده‌ای سمی [است] که ورمی کشنده را در پی دارد و دلیل آن از بین رفتن جوهر هواست» را باطل می‌کند. سیوطی به سرایت طاعون در بلاد اسلامی اشاره کرده و می‌گوید: «اولین طاعون در عمواس (یکی از بلاد شام) در زمان خلافت عمر رخ داد»[۳].
سیوطی در این کتاب، موارد زیادی از وقوع طاعون در کشورهای عربی را برشمرده، در پایان می‌گوید: «طاعون فراگیر در سال 749 روی داد؛ طاعونی که مانند آن در دنیا رخ نداد؛ زیرا شرق و غرب را فراگرفت و داخل مکه مشرفه نیز شد و برخی حیوانات را دچار خود کرد»[۴].
سیوطی از عدم ورود طاعون به مدینه منوره و مکه مشرفه - چنان‌که در تعدادی روایات آمده - بسیار سخن می‌گوید. سپس ورود آن را به مکه در سال 749ق، یاد می‌کند و می‌گوید: طاعون به دلیل حرمت مکه، به حریم خانه‌های کفار وارد شده است[۵].
سیوطی در رساله‌اش تأکید کرده است: بهترین وسیله برای درمان طاعون، دعا و درود بر پیامبر(ص) همراه با استفاده از گل‌های بنفشه است[۶].
پانویس
منابع مقاله