۱۴۶٬۷۳۵
ویرایش
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR60105J1.jpg | عنوان = قیام های شیعی (از سال 65 تا 220 ه.ق) | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = شریفی، محسن (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = /ش4ق9 233 BP | موضوع =شیعه - جنبش ها و قیام ها - اسلام - تاریخ، 65 - 250ق...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''قیامهای شیعی (از سال 65 تا 220ق)'''، نوشته محسن شریفی است. در این اثر، قیامهایی که گرایشهای شیعی داشتهاند، بررسی شده است. این خیزشها عبارتند از قیامهای: توابین (65ق)؛ مختار (66ق)؛ زید بن علی بن الحسین (121-122ق)؛ نفس زکیه (145ق)؛ ابراهیم بن عبدالله بن حسن (145ق)؛ یحیی بن عبدالله بن حسن (176ق)؛ ابن طباطبا (199ق)؛ محمد بن قاسم بن علی بن الحسین (219ق). | '''قیامهای شیعی (از سال 65 تا 220ق)'''، نوشته [[شریفی، محسن|محسن شریفی]] است. در این اثر، قیامهایی که گرایشهای شیعی داشتهاند، بررسی شده است. این خیزشها عبارتند از قیامهای: توابین (65ق)؛ مختار (66ق)؛ زید بن علی بن الحسین (121-122ق)؛ نفس زکیه (145ق)؛ ابراهیم بن عبدالله بن حسن (145ق)؛ یحیی بن عبدالله بن حسن (176ق)؛ ابن طباطبا (199ق)؛ محمد بن قاسم بن علی بن الحسین (219ق). | ||
این اثر، پایاننامه نویسنده بوده است و با همان شیوه نوشتاری (کلیات، پیشینه پژوهش، مفاهیم و...) عرضه شده است. شریفی با نام بردن از کتابهای برخی نویسندگان و سنجش محتوای آنها، برجستگیها و کاستیهایشان را برمیشمرد و خود در این اثر، توجه ویژهای به علل ناکامیهای قیامهای شیعی در بازه زمانی (65 تا 220ق) میپردازد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص22-15</ref>. | این اثر، پایاننامه نویسنده بوده است و با همان شیوه نوشتاری (کلیات، پیشینه پژوهش، مفاهیم و...) عرضه شده است. شریفی با نام بردن از کتابهای برخی نویسندگان و سنجش محتوای آنها، برجستگیها و کاستیهایشان را برمیشمرد و خود در این اثر، توجه ویژهای به علل ناکامیهای قیامهای شیعی در بازه زمانی (65 تا 220ق) میپردازد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص22-15</ref>. | ||
شریفی پس از بررسی قیامهای 65 تا 220ق شیعیان چنین نتیجه میگیرد که: بیشتر این قیامها به علویان نسبت داده میشود و بیشتر آنها سرانجام ناخوشایندی داشتهاند. این شکستها و ناکامیها علتهای گوناگونی داشته است: | [[شریفی، محسن|شریفی]] پس از بررسی قیامهای 65 تا 220ق شیعیان چنین نتیجه میگیرد که: بیشتر این قیامها به علویان نسبت داده میشود و بیشتر آنها سرانجام ناخوشایندی داشتهاند. این شکستها و ناکامیها علتهای گوناگونی داشته است: | ||
# ناکارآمدی رهبران از حیث سیاست و تدبیر: در میان این خیزشها، قیام مختار به پیروزی دست یافت که آنهم با اشتباهی از او به شکست انجامید؛ | # ناکارآمدی رهبران از حیث سیاست و تدبیر: در میان این خیزشها، قیام مختار به پیروزی دست یافت که آنهم با اشتباهی از او به شکست انجامید؛ | ||
# برتری دشمن از لحاظ کمی و کیفی: قیامکنندگان از آموزش نظامی و سلاح مناسب (آنگونه که سربازان حکومتی، آموزشدیده و مسلح شده بودند) برخوردار نبودند؛ | # برتری دشمن از لحاظ کمی و کیفی: قیامکنندگان از آموزش نظامی و سلاح مناسب (آنگونه که سربازان حکومتی، آموزشدیده و مسلح شده بودند) برخوردار نبودند؛ | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
# کنار کشیدن امامان(ع) از متن این قیامها: پیشوایان شیعه از امام سجاد(ع) به بعد، مبارزه را سمت و سوی فرهنگی داده بودند و از قیام مسلحانه پرهیز مینمودند. رهبران این قیامها تحلیل سنجیدهای از شرایط سیاسی- اجتماعی زمانه نداشتند و هرچند که آنان مؤمن و ستمستیز بودند، با انجام آن قیامها به حرکت فرهنگی امامان(ع) ضربههای سختی میزدند<ref>ر.ک: همان، ص198-195</ref>. | # کنار کشیدن امامان(ع) از متن این قیامها: پیشوایان شیعه از امام سجاد(ع) به بعد، مبارزه را سمت و سوی فرهنگی داده بودند و از قیام مسلحانه پرهیز مینمودند. رهبران این قیامها تحلیل سنجیدهای از شرایط سیاسی- اجتماعی زمانه نداشتند و هرچند که آنان مؤمن و ستمستیز بودند، با انجام آن قیامها به حرکت فرهنگی امامان(ع) ضربههای سختی میزدند<ref>ر.ک: همان، ص198-195</ref>. | ||
شریفی از منابع شیعی و اهل سنت بهره گرفته و نشانی آنها را در پاورقیها آورده است<ref>ر.ک: همان، ص137، 143 و 146</ref>. او در آغاز و پایان کتابش فهرست مطالب و منابع را درج کرده است. | [[شریفی، محسن|شریفی]] از منابع شیعی و اهل سنت بهره گرفته و نشانی آنها را در پاورقیها آورده است<ref>ر.ک: همان، ص137، 143 و 146</ref>. او در آغاز و پایان کتابش فهرست مطالب و منابع را درج کرده است. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||