۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
دیوان حاجی محمدجان قدسی مشهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'بـ' به 'ب'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شـ' به 'ش') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'بـ' به 'ب') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
## واقعه‌گویی<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>. | ## واقعه‌گویی<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>. | ||
دیوان قدسی مشتمل است بر قصیده، غزل، ترکیب و ترجیع‌بند، قطعه، | دیوان قدسی مشتمل است بر قصیده، غزل، ترکیب و ترجیع‌بند، قطعه، رباعی و مثنوی. قدسی سبک خود را «طرز تازه» نامیده و از مضامین خود با عنوان «گروه غریب» یاد کرده است: | ||
'''قـدسی به طرز تازه ثنا می‌کند تو را | '''قـدسی به طرز تازه ثنا می‌کند تو را | ||
یا رب نیفتدش به زبان ثنا گره'''<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. | یا رب نیفتدش به زبان ثنا گره'''<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. | ||
در شعر قدسی، نماد سوزندگی، یعنی شمع، دارای بالاترین بسامد تصویرآفرینی است؛ وجودی که در حالات سوختن آن، تصاویر متعددی آفریده شده است. شمع، محکوم است به سوختن | در شعر قدسی، نماد سوزندگی، یعنی شمع، دارای بالاترین بسامد تصویرآفرینی است؛ وجودی که در حالات سوختن آن، تصاویر متعددی آفریده شده است. شمع، محکوم است به سوختن برای آنکه زنده بماند و هنگامی می‌میرد که خاموش باشد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||