التعريف بآداب التأليف: تفاوت میان نسخه‌ها

التعريف بآداب التأليف (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۴

۷۶۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۸٬۹۹۱

ویرایش

@@ خط ۲۵: / خط ۲۵: @@
 | پیش از =
 }}
-'''التعريف بآداب التأليف'''، اثر جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، رساله‌ای است بسیار کوچک و مختصر در بیان آداب تألیف که با تحقیق مرزوق علی ابراهیم، منتشر شده است.
+'''التعريف بآداب التأليف'''، اثر [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدین سیوطی]] (متوفی 911ق)، رساله‌ای است بسیار کوچک و مختصر در بیان آداب تألیف که با تحقیق [[ابراهیم، مرزوق علی|مرزوق علی ابراهیم]]، منتشر شده است.
-کتاب با مقدمه‌ای از محقق آغاز گردیده که تقریبا نیمی از صفحات آن را به خود اختصاص داده است. در این مقدمه، ابتدا شرح حال مفصلی از سیوطی ارائه گردیده<ref>ر.ک: مقدمه، ص5-12</ref> و سپس، به تعریف کتاب<ref>ر.ک: همان، ص13-14</ref> و توصیف نسخ خطی آن، پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص15-17</ref>.
+کتاب با مقدمه‌ای از محقق آغاز گردیده که تقریبا نیمی از صفحات آن را به خود اختصاص داده است. در این مقدمه، ابتدا شرح حال مفصلی از [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] ارائه گردیده<ref>ر.ک: مقدمه، ص5-12</ref> و سپس، به تعریف کتاب<ref>ر.ک: همان، ص13-14</ref> و توصیف نسخ خطی آن، پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص15-17</ref>.
-ذکر این رساله در آثار معتبری همچون «حسن المحاضرة»، «كشف الظنون»، «هدية العارفين»، «دليل مخطوطات السيوطي» و «فهرس مؤلفات السيوطي»، صحت انتساب آن به سیوطی را تأیید می‌نماید<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>.
+ذکر این رساله در آثار معتبری همچون «[[حسن المحاضرة في أخبار مصر و القاهرة|حسن المحاضرة]]»، «[[كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون|كشف الظنون]]»، «[[هدية العارفين، أسماء المؤلفين و آثار المصنفين|هدية العارفين]]»، «[[دليل مخطوطات السيوطي]]» و «[[فهرس مؤلفات السيوطي]]»، صحت انتساب آن به [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] را تأیید می‌نماید<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>.
-سیوطی رساله خویش را با حدیثی از پیامبر(ص) به روایت ابوهریره که مسلم، ابوداود، ترمذی و نسایی، آن را نقل کرده‌اند، آغاز کرده است که فرمودند: «إذا مات الإنسان انقطع عمله إلا من ثلاث: صدقة جارية أو علم ينفع به أو ولد صالح يدعو له» (زمانی که انسان بمیرد، عمل وی نیز قطع می‌شود، به‌جز در سه مورد: صدقه جاریه، علمی که دیگران از آن بهره ببرند و فرزند صالحی که برای او دعا کند)<ref>ر.ک: متن کتاب، ص18</ref>.
+[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] رساله خویش را با حدیثی از پیامبر(ص) به روایت ابوهریره که [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|مسلم]]، ابوداود، ترمذی و [[نسائی، احمد بن علی|نسایی]]، آن را نقل کرده‌اند، آغاز کرده است که فرمودند: «إذا مات الإنسان انقطع عمله إلا من ثلاث: صدقة جارية أو علم ينفع به أو ولد صالح يدعو له» (زمانی که انسان بمیرد، عمل وی نیز قطع می‌شود، به‌جز در سه مورد: صدقه جاریه، علمی که دیگران از آن بهره ببرند و فرزند صالحی که برای او دعا کند)<ref>ر.ک: متن کتاب، ص18</ref>.
 در ادامه نیز، روایات و اقوالی از بزرگان بدین مضمون که دلالت بر اهمیت تألیف و نشر علم دارد، نقل شده است. سیوطی در هر مورد، تنها به نقل روایات و اقوال و اشاره به سلسله سند آن‌ها، اکتفا نموده و توضیح یا شرح خاصی برای آنها، ارائه نکرده است. همچنین، ترتیب خاصی برای نقل و ذکر روایات، در کتاب به چشم نمی‌خورد. به‌منظور آشنایی بیشتر با محتوای کتاب، به برخی از این روایات و اقوال، اشاره می‌شود:
-# در روایتی به نقل از ابن ماجه و ابن خزیمه، از ابوهریره، پیامبر(ص) فرمودند: «إن مما يلحق المؤمن من عمله و حسناته بعد موته علما علمه و نشره» (از جمله حسناتی که پس از وفات مؤمن، به او می‌رسد، علمی است که از او منتشر شده است)<ref>ر.ک: همان</ref>.
+# در روایتی به نقل از [[ابن ماجه، محمد بن یزید|ابن ماجه]] و [[ابن خزیمه، محمد بن اسحاق|ابن خزیمه]]، از ابوهریره، پیامبر(ص) فرمودند: «إن مما يلحق المؤمن من عمله و حسناته بعد موته علما علمه و نشره» (از جمله حسناتی که پس از وفات مؤمن، به او می‌رسد، علمی است که از او منتشر شده است)<ref>ر.ک: همان</ref>.
-# به نقل از کتاب «ملح النوادر» ثعالبی، سخنی از جاحظ آمده است که گفته:: «الوضع وضعان: وضع له، وضع به؛ يعني في تأليف الكتب»<ref>ر.ک: همان، ص29</ref>.
+# به نقل از کتاب «ملح النوادر» ثعالبی، سخنی از [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] آمده است که گفته:: «الوضع وضعان: وضع له، وضع به؛ يعني في تأليف الكتب»<ref>ر.ک: همان، ص29</ref>.
-# در «البيان» نیز به نقل از جاحظ، چنین آمده است: «قالوا: القلم أبقی أثرا و اللسان أكثر هذرا»<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>.
+# در «البيان» نیز به نقل از [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]، چنین آمده است: «قالوا: القلم أبقی أثرا و اللسان أكثر هذرا»<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>.
 ==پانویس ==