۱۰۶٬۴۵۴
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURدراسات في تاريخ التربية عند المسلمينJ1.jpg | عنوان = | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = سعدالدین، محمد منیر (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =دار بیروت المحروسه | مکان نشر =بیروت | س...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
دیگر آنکه در ارجاع به مقالات، غیرفنى و مانند ارجاع به کتاب عمل شده است. | دیگر آنکه در ارجاع به مقالات، غیرفنى و مانند ارجاع به کتاب عمل شده است. | ||
در این اثر خطاهاى محتوایى عجیبى رخ داده است. براى نمونه مرقد مطهر امام کاظم (ع) و امام جواد (ع) در بغداد معرفى شده است (ص 98)؛ نیز ادعا شده است شهر قم را عربها پس از فتح ایران بنا نهادهاند (ص 99)؛ از اینها بدتر آن است که عبدالله ناتلى و اسماعیل زاهد (دو تن از معلمان ابنسینا)، معلمان یعقوب کندى دانسته شدهاند (ص 160) و نیز ادعا شده است کندى کتاب الخصوص (بخوانید الفصوص) فارابى را مطالعه کرد (ص 160)؛ روشن است که بخشى از شرححال بوعلى سینا (370-428 ق)، به پاى یعقوب کندى (متوفى 260 یا 358 ق) گذاشته شده است. | در این اثر خطاهاى محتوایى عجیبى رخ داده است. براى نمونه مرقد مطهر امام کاظم(ع) و امام جواد(ع) در بغداد معرفى شده است (ص 98)؛ نیز ادعا شده است شهر قم را عربها پس از فتح ایران بنا نهادهاند (ص 99)؛ از اینها بدتر آن است که عبدالله ناتلى و اسماعیل زاهد (دو تن از معلمان ابنسینا)، معلمان یعقوب کندى دانسته شدهاند (ص 160) و نیز ادعا شده است کندى کتاب الخصوص (بخوانید الفصوص) فارابى را مطالعه کرد (ص 160)؛ روشن است که بخشى از شرححال بوعلى سینا (370-428 ق)، به پاى یعقوب کندى (متوفى 260 یا 358 ق) گذاشته شده است. | ||
مطالب و عنوان فصل چهارم پیش از این کتاب، در کتاب محمود قمبر، دراسات تراثیه فى التربیه الاسلامیه (3 جلد، جلد اول، چاپ اول: قطر، دارالثقافه، 1985 م) به شکل مبسوط مطرح شده است و از قضا در این فصل به این کتاب هم ارجاع داده شده است، اما به وجود چنین عنوانى در کتاب محمود قمبر اشاره نشده است. | مطالب و عنوان فصل چهارم پیش از این کتاب، در کتاب محمود قمبر، دراسات تراثیه فى التربیه الاسلامیه (3 جلد، جلد اول، چاپ اول: قطر، دارالثقافه، 1985 م) به شکل مبسوط مطرح شده است و از قضا در این فصل به این کتاب هم ارجاع داده شده است، اما به وجود چنین عنوانى در کتاب محمود قمبر اشاره نشده است. |