۱۴۶٬۹۶۰
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر = | | تصویر =NUR103690J1.jpg | ||
| عنوان =هرمنوتیک و نماد پردازی در غزلیات شمس | | عنوان =هرمنوتیک و نماد پردازی در غزلیات شمس | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR۵۲۹۷/م۳ه۴ ۱۳۸۷ | ||
| موضوع = | | موضوع =مولوي، جلال الدين محمد بن محمد، 604 - 672ق. شمس تبريزي - نقد و تفسير | ||
شعر فارسی - قرن 7ق. - تاريخ و نقد | |||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =انتشارات سخن | | ناشر =انتشارات سخن | ||
| مکان نشر =تهران | | مکان نشر =تهران | ||
| سال نشر = | | سال نشر =1387ش. | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE103690AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =اول | | چاپ =اول | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۲: | ||
در فصل اول، تحت عنوان «تأویل نشانهها» ابتدا به شرح اصطلاحات تأویل و هرمنوتیک و هرمنوتیک [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] میپردازد و به این نکته اشاره دارد که فهم هرمنوتیک [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]]، بدون درک دو مؤلفه اساسی که بنیاد نظری رویکرد هرمنوتیکی او را تشکیل میدهد، ممکن نیست؛ یکی موازنۀ انسان و سخن و اينکه کلمه و سخن از نظر [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] شخصیتی شبیه به شخصیتی انسانی دارد؛ دیگری فرایندهای تأویل، تنزیل و تفسیر. آنگاه در دو بخش، این دو مؤلفه را به طور مبسوط مورد تحلیل و بررسی قرار میدهد. در ادامه، در ارتباط با هرمنوتیک [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]]، نحوۀ تأویل نشانهها، و مراتب و مراحل مختلف این تأویل را از نشانه تا نماد شرح میدهد. سپس میگوید پس از اينکه نشانه به کلمه تأویل شد. کلمه به نماد تأویل میشود و به این مناسبت، به نحوه نماد پردازی [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] نیزاشاره میکند. | در فصل اول، تحت عنوان «تأویل نشانهها» ابتدا به شرح اصطلاحات تأویل و هرمنوتیک و هرمنوتیک [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] میپردازد و به این نکته اشاره دارد که فهم هرمنوتیک [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]]، بدون درک دو مؤلفه اساسی که بنیاد نظری رویکرد هرمنوتیکی او را تشکیل میدهد، ممکن نیست؛ یکی موازنۀ انسان و سخن و اينکه کلمه و سخن از نظر [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] شخصیتی شبیه به شخصیتی انسانی دارد؛ دیگری فرایندهای تأویل، تنزیل و تفسیر. آنگاه در دو بخش، این دو مؤلفه را به طور مبسوط مورد تحلیل و بررسی قرار میدهد. در ادامه، در ارتباط با هرمنوتیک [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]]، نحوۀ تأویل نشانهها، و مراتب و مراحل مختلف این تأویل را از نشانه تا نماد شرح میدهد. سپس میگوید پس از اينکه نشانه به کلمه تأویل شد. کلمه به نماد تأویل میشود و به این مناسبت، به نحوه نماد پردازی [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] نیزاشاره میکند. | ||
فصل دوم، با عنوان «ارتباط انداموار نمادها، بر اساس غزلیات [[شمس تبریزی، محمد|شمس]]، مواردی از نماد پردازیهای [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] را که مرتبط با نماد شمس و نماد خورشید است بررسی و فرایند تأویل نشانهها را تا مرحلۀ نماد شمس يا خورشید پیگیری میکند. عناوین زیر مجموعۀ این فصل عبارت است از: از نشانۀ شمس تا نماد خورشید، تأویل نشانۀ شمس، تسخیر خورشید، تأویل برج حمل، شیر آفتاب، شمس شکریار، نخل خورشید، آفتاب و انگور، آهوی خورشید، خورشید شهسوار، طبل باز خورشید، خروس | فصل دوم، با عنوان «ارتباط انداموار نمادها، بر اساس غزلیات [[شمس تبریزی، محمد|شمس]]، مواردی از نماد پردازیهای [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] را که مرتبط با نماد شمس و نماد خورشید است بررسی و فرایند تأویل نشانهها را تا مرحلۀ نماد شمس يا خورشید پیگیری میکند. عناوین زیر مجموعۀ این فصل عبارت است از: از نشانۀ شمس تا نماد خورشید، تأویل نشانۀ شمس، تسخیر خورشید، تأویل برج حمل، شیر آفتاب، شمس شکریار، نخل خورشید، آفتاب و انگور، آهوی خورشید، خورشید شهسوار، طبل باز خورشید، خروس خورشید، همای خورشید، سیمرغ قاف، نماد پردازی پرواز و پرنده، نردبان معراج، شمس و کیمیا، [[شمس تبریزی، محمد|شمس]] و شراب. | ||
در فصل سوم، ذیل عنوان «معراج نمادها در آسمان جان»، ابتدا به وسعت و گستردگی معانی نمادین شمس تبریزی اشاره دارد و از جمله دلالت آن را بر جبرئیل یا روحالقدس وآنچه همتا و همجنس آن در ملکوت جان است، توضیح میدهد. در ادامه، در بخشهای جداگانه ارتباط نمادین [[شمس تبریزی، محمد|شمس تبریزی]] را با نمادهای یارغار، کوه طور دل، نور سبز خورشید، تبریز آفتاب، عشق و خورشید، خاموشی و وحی قلب، و آفتاب رسول مورد بررسی قرار میدهد، در آخر با عنوان کثرت و جابهجایی نمادها به واژههای مانندآفتاب، آهو و شیر اشاره دارد که در غزلیات مولانا در مواقع مختلف بر امور متضاد دلالت میکند. | در فصل سوم، ذیل عنوان «معراج نمادها در آسمان جان»، ابتدا به وسعت و گستردگی معانی نمادین شمس تبریزی اشاره دارد و از جمله دلالت آن را بر جبرئیل یا روحالقدس وآنچه همتا و همجنس آن در ملکوت جان است، توضیح میدهد. در ادامه، در بخشهای جداگانه ارتباط نمادین [[شمس تبریزی، محمد|شمس تبریزی]] را با نمادهای یارغار، کوه طور دل، نور سبز خورشید، تبریز آفتاب، عشق و خورشید، خاموشی و وحی قلب، و آفتاب رسول مورد بررسی قرار میدهد، در آخر با عنوان کثرت و جابهجایی نمادها به واژههای مانندآفتاب، آهو و شیر اشاره دارد که در غزلیات مولانا در مواقع مختلف بر امور متضاد دلالت میکند. | ||
| خط ۴۹: | خط ۵۰: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1402]] | ||