پرش به محتوا

لالنگ: ره‌آوردی گشتی در مثنوی و دیوان مولانا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR.....J1.jpg | عنوان =لالنگ: ره‌آوردی گشتی در مثنوی و دیوان مولانا | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = پرتو، ابوالقاسم (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره =‏ | موضوع = |ناشر | ناشر = | مکان نشر = | سال نشر = | کد اتوما...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''لالنگ: ره‌آوردی گشتی در مثنوی و دیوان مولانا''' تألیف ابوالقاسم پرتو؛ این کتاب، دارای دو بخش یا به تعییر نگارنده دو نسک است (نسک یعنی جزو و بخش،
'''لالنگ: ره‌آوردی گشتی در مثنوی و دیوان مولانا''' تألیف [[پرتو، ابوالقاسم|ابوالقاسم پرتو]]؛ این کتاب، دارای دو بخش یا به تعییر نگارنده دو نسک است (نسک یعنی جزو و بخش،
به هر یک از بخش‌های بیست گانه کتاب مقدس اوستا نسک گفته می‌شود). نسکِ نخست ره‌آوردی است عمدتاً از گشت وگذار در دیوان کبیر و مثنوی و نسک دیگر سروده‌هایی برگزیده از دیوان کبیر. نام کتاب برگرفته از بیت ۷۹۳ دفتر ششم مثنوی و به معنی خوراکی است که مردم از خانه یا خوان دوست و خویش بردارند و با خود برند. بخش یکم، شامل یازده گفتار در موضوع‌های گوناگون است که عناوین و درونمایه آن عبارت است از: ماجرای کیمیا خاتون و شمس؛ خواجگی(دربارۀ ابوسعید ابوالخیر)؛ دفتر هفتم مثنوی که منسوب به مولاناست؛ پیران دروغین و پیران راستین؛ دیدی به درون داستان موسی و هارون؛ در یک بیت مثنوی که می‌گوید: ماهی از سر گنده گردد نه ز دُم. گَنده، یا گُنده، کدام درست است؟؛ ابلیس و معاویه، حوا و خنّاس؛ توان‌درمانی؛ شیفتگی زمینی؛ روشنایی و رنگ. این موضوعات با استفاده از منابع و مآخذ دست اول و با قلم و بیان قوی به طور گسترده، دقیق و مستند مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. بخش دوم، برگزیدۀ چند غزل از دیوان کبیراست که نگارنده تمامی لغات و اصطلاحات دشوار ابیات را در پاورقی معنی کرده است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص388</ref>
به هر یک از بخش‌های بیست گانه کتاب مقدس اوستا نسک گفته می‌شود). نسکِ نخست ره‌آوردی است عمدتاً از گشت و گذار در [[کلیات شمس تبریزی|دیوان کبیر]] و [[مثنوی معنوی|مثنوی]] و نسک دیگر سروده‌هایی برگزیده از [[کلیات شمس تبریزی|دیوان کبیر]]. نام کتاب برگرفته از بیت ۷۹۳ دفتر ششم [[مثنوی معنوی|مثنوی]] و به معنی خوراکی است که مردم از خانه یا خوان دوست و خویش بردارند و با خود برند.  
 
بخش یکم، شامل یازده گفتار در موضوع‌های گوناگون است که عناوین و درونمایه آن عبارت است از: ماجرای کیمیا خاتون و [[شمس تبریزی، محمد|شمس]]؛ خواجگی(دربارۀ [[ابوسعید ابوالخیر]])؛ دفتر هفتم [[مثنوی معنوی|مثنوی]] که منسوب به مولاناست؛ پیران دروغین و پیران راستین؛ دیدی به درون داستان موسی و هارون؛ در یک بیت مثنوی که می‌گوید: ماهی از سر گنده گردد نه ز دُم. گَنده، یا گُنده، کدام درست است؟؛ ابلیس و معاویه، حوا و خنّاس؛ توان‌درمانی؛ شیفتگی زمینی؛ روشنایی و رنگ. این موضوعات با استفاده از منابع و مآخذ دست اول و با قلم و بیان قوی به طور گسترده، دقیق و مستند مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.  
 
بخش دوم، برگزیدۀ چند غزل از [[کلیات شمس تبریزی|دیوان کبیر]] است که نگارنده تمامی لغات و اصطلاحات دشوار ابیات را در پاورقی معنی کرده است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص388</ref>