هفت بند نای (در شرح چهار داستان مثنوی معنوی): تفاوت میان نسخه‌ها

'''هفت بند نای (در شرح چهار داستان مثنوی معنوی)''' تألیف ادوارد ژوزف؛ این کتاب، شرح و تفسیر چهار حکایت مثنوی و از حکایات هفت گانه‌ای است که نگارنده به نام هفت بند نای، در دو مجلد تألیف و تدوین نموده است.  

روش مؤلف در شرح این حکایت‌ها به این ترتیب است که ابتدا منبع حکایت را مورد جستجو و بررسی قرار می‌دهد و در اين بررسی غالبا استفاده از کتاب مآخذ قصص فروزانفر و شروح معتبر مثنوی، عین حکایت یا نمونه مشابه آن، که احتمال می‌رود مولانا از آن اقتباس کرده باشد، به طور کامل ذکر می‌کند. سپس ابیات حکایت مثنوی را به ترتیب ذکر و هر یک را با شماره‌ای متمایز کرده و به شرح و بسط آن می‌پردازد. در شرح ابیات، سعی دارد آن را از دیدگاه‌های مختلف مورد بررسی قرار دهد؛ ولی بیشتر به تبیین و توضیح مفاهیم متعالی و مقاصد عرفانی ابیات توجه دارد. همچنین لغات دشوار، اصطلاحات عرفانی، فلسفی، کلامی و دینی را شرح داده و تلمیحات قرآنی، حدیثی و تاریخی را بیان می‌کند.

نگارنده برای به دست آوردن مآخذ حکایت‌ها و شرح و تفسیر ابیات و توضیح اصطلاحات از شروح معتبر مثنوی و منابع مهم صوفیه و فرهنگ لغات و دواوین شعرای بزرگ استفاده وافر کرده است. ژوزف که پژوهشگری آمریکایی است، در بسیاری موارد و به تناسب بحث، به آیه‌ای از کتاب مقدس و يا دیدگاه متفکران مغرب زمین نیز استناد کرده است. یادداشت‌های هر بخش در پایان همان بخش و فهرست کامل مآخذ و منابع در آخر کتاب درج شده است.

بندا. پوپک؛ بحثی دربارۀ داستان هُدهُد و سلیمان؛

بند۲. شیدای خام؛ بحثی دربارۀ آن مرد که در یاری بکوفت؛

بند۳. آهنگ فریب؛ بحثی دربارۀ داستان فروختن خر صوفی، در این قسمت به تناسب بحث سه نوشته بلند، یکی دربارۀ اصطلاحات و آداب تصوف و دیگر گزارشی از صحنه سماع درویشان قونیه، و سوم شرحی کوتاه بر بعضی اصول موسیقی ایران نیز به چاپ رسیده است؛

بند۴. ناشنوایان؛ بحثی دربارۀ داستان آن مرد کر که به عیادت همسایه می‌رود، در این قسمت نیز چند گفتار ضمیمه‌ای دربارۀ خشم و شکیبایی، حضرت خضر، قیاس، و تحرّی،اجتهاد و قیاس در کشف حقایق امور آمده است.

این کتاب شرح و تفسیر پنج حکایت مثنوی در قالب سه بند از هفت بند نای است که نگارنده در دو مجلد، تألیف و تدوین نموده است. عناوین و مباحث عمدۀ این مجلد از این قراراست:

بند۶. تشنگان؛ بحثی دربارۀ دو داستان از مثنوی، در این قسمت دو حکایت شرح شده است که با اندک تفاوتی به یکدیگر نزدیک است و از دو تشنه حکایت می‌کند؛ یکی داستان تشنه بر دیوار جویبار از دفتر دوم و دیگر داستان تشنه و جوز بن از دفتر چهارم.