النكت علی الألفية و الكافية و الشافية و الشذور و النزهة': تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR117828J1.jpg | عنوان = النكت على الألفية و الكافية و الشافية و الشذور و النزهة | عنوان‌های دیگر = الالفیه. شرح ** الشافیه. شرح ** الشذور. شرح ** النزهه. شرح ** الکافیه. شرح | پدیدآورندگان | پدیدآوران = سیوطی، عبدالرحمن بن اب...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''النكت علی الألفية و الكافية و الشافية و الشذور و النزهة'''، اثر جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، کتابی است در بیان مهم‌ترین نکات دستوری و نحوی از پنج کتاب معروف در علم نحو و صرف که عبارتند از: «الكافية» و «الشافية» ابن حاجب، «الألفية» ابن مالک، «شذور الذهب» و «نزهة الطرف في علم الصرف» ابن هشام، که با تحقیق فاخر جبر مطر، منتشر شده است.
'''النكت علی الألفية و الكافية و الشافية و الشذور و النزهة'''، اثر [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدین سیوطی]] (متوفی 911ق)، کتابی است در بیان مهم‌ترین نکات دستوری و نحوی از پنج کتاب معروف در علم نحو و صرف که عبارتند از: «[[الكافية (في علم النحو) و الشافية (في علمي التصريف و الخط)|الكافية]]» و «[[الشافية في علم التصريف و يليها الوافية نظم الشافية|الشافية]]» [[ابن حاجب، عثمان بن عمر|ابن حاجب]]، «[[ألفیة إبن مالک في النحو و التصریف|الألفية]]» [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالک]]، «شذور الذهب» و «[[نزهة الطرف في علم الصرف]]» [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام]]، که با تحقیق [[مطر، فاخر جبر|فاخر جبر مطر]]، منتشر شده است.


برخی از مهم‌ترین امتیازات کتاب حاضر که باعث اهمیت آن شده است، به شرح زیر می‌باشد:
برخی از مهم‌ترین امتیازات کتاب حاضر که باعث اهمیت آن شده است، به شرح زیر می‌باشد:
# روش منحصربه‌فرد سیوطی که در آن، متون پنج کتاب مهم در نحو و صرف را بررسی و به مهم‌ترین نکات دستوری و نحوی آنها، اشاره کرده است. این کتب، از مهم‌ترین کتاب‌های علم نحو و صرف در زمان خود محسوب می‌شوند.
# روش منحصربه‌فرد [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] که در آن، متون پنج کتاب مهم در نحو و صرف را بررسی و به مهم‌ترین نکات دستوری و نحوی آنها، اشاره کرده است. این کتب، از مهم‌ترین کتاب‌های علم نحو و صرف در زمان خود محسوب می‌شوند.
# استفاده از مصادر و منابع فراوان که بالغ بر 113 عنوان می‌باشد.
# استفاده از مصادر و منابع فراوان که بالغ بر 113 عنوان می‌باشد.
# حفظ نصوص و آثاری که اصل آنها، مفقود است، مانند «شرح التسهيل» و «شرح الشافية» ابن هشام، «شرح الشافية» یزدی و «الوفية» سیوطی.
# حفظ نصوص و آثاری که اصل آنها، مفقود است، مانند «شرح التسهيل» و «شرح الشافية» ابن هشام، «شرح الشافية» یزدی و «الوفية» [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]].
# این کتاب، یکی از مهم‌ترین موسوعات نحوی و صرفی محسوب می‌شود که در آن، به گردآوری آراء، نظریات و اختلافات بزرگ‌ترین علمای علم نحو و صرف پرداخته شده و اقوال و دیدگاه‌های مختلف آنها در ابواب مختلف علم نحو و صرف جمع‌آوری گردیده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص31</ref>.
# این کتاب، یکی از مهم‌ترین موسوعات نحوی و صرفی محسوب می‌شود که در آن، به گردآوری آراء، نظریات و اختلافات بزرگ‌ترین علمای علم نحو و صرف پرداخته شده و اقوال و دیدگاه‌های مختلف آنها در ابواب مختلف علم نحو و صرف جمع‌آوری گردیده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص31</ref>.


سیوطی روش و رویکرد مشهوری در نگارش آثار خویش دارد که در مقدمات برخی از کتب خویش به آن اشاره کرده است و آن، این است که منابع و مصادری را که در تدوین و نگارش مطالب، بدان اعتماد کرده و از آنها بهره برده است ذکر نموده و به نام نویسندگان آنها نیز اشاره کرده است<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>.
[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] روش و رویکرد مشهوری در نگارش آثار خویش دارد که در مقدمات برخی از کتب خویش به آن اشاره کرده است و آن، این است که منابع و مصادری را که در تدوین و نگارش مطالب، بدان اعتماد کرده و از آنها بهره برده است ذکر نموده و به نام نویسندگان آنها نیز اشاره کرده است<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>.


وی در این اثر، پنج کتاب مذکور را محور اصلی نظرات خویش قرار داده و به ذکر یک عبارت از یکی از آنها، یا یک عبارت مشترک از دو یا سه عدد از این کتاب‌ها، پرداخته و سپس، آن عبارت را به‌واسطه ذکر اعتراضات، تعلیقات، اختلاف ‌نظرها، استدراکات و تنبیهات از سایر کتب، تعقیب و دنبال نموده و بدین واسطه، به شرح و توضیح آن موضوع، پرداخته است و در اکثر موارد نیز دیدگاه و نظریه نحوی یا صرفی خویش را در پایان، مطرح نموده است<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>.
وی در این اثر، پنج کتاب مذکور را محور اصلی نظرات خویش قرار داده و به ذکر یک عبارت از یکی از آنها، یا یک عبارت مشترک از دو یا سه عدد از این کتاب‌ها، پرداخته و سپس، آن عبارت را به‌واسطه ذکر اعتراضات، تعلیقات، اختلاف ‌نظرها، استدراکات و تنبیهات از سایر کتب، تعقیب و دنبال نموده و بدین واسطه، به شرح و توضیح آن موضوع، پرداخته است و در اکثر موارد نیز دیدگاه و نظریه نحوی یا صرفی خویش را در پایان، مطرح نموده است<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>.