۱۱۱٬۱۶۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
در بخش دوم که راجع به خود مولوی است، دربارۀ تاریخ تولد، وفات، استادان و معاصران وی، از جمله بهاءولد، محقق ترمذی، شمس تبریزی، سعدالدین حموی، شیخ عثمانی رومی، اوحدالدین کرمانی و صدرالدین قونوی اشاراتی دارد. | در بخش دوم که راجع به خود مولوی است، دربارۀ تاریخ تولد، وفات، استادان و معاصران وی، از جمله بهاءولد، محقق ترمذی، شمس تبریزی، سعدالدین حموی، شیخ عثمانی رومی، اوحدالدین کرمانی و صدرالدین قونوی اشاراتی دارد. | ||
علاوه بر این، به برخی خصوصیات مولوی، مانند سرآمدی وی در علوم رسمی و مجاهدتهای فراوان وی اشاره میکند و دربارۀ رفتار و احوال وی همچون بیخوابی و بیقراری، عشق و جذبه، سُکر فزاینده، خوف و رجا، کرامات، سماع، سبب مشغول شدنش به شعر و مصاحبتش با شمس ، اطلاعات بسیاری ارائه میدهد. | علاوه بر این، به برخی خصوصیات مولوی، مانند سرآمدی وی در علوم رسمی و مجاهدتهای فراوان وی اشاره میکند و دربارۀ رفتار و احوال وی همچون بیخوابی و بیقراری، عشق و جذبه، سُکر فزاینده، خوف و رجا، کرامات، سماع، سبب مشغول شدنش به شعر و مصاحبتش با شمس ، اطلاعات بسیاری ارائه میدهد. | ||
بخش سوم، راجع به اصحاب و خلفای مولوی است. در این بخش، ابتدا به شرح احوال برهانالدین محقق ترمذی به عنوان عارف اهل ریاضت و صاحب کشف که در توحید بسیار سخن میگفته، میپردازد و او را معلم سلوک مولوی معرفی میکند. آنگاه دربارۀ احوال شمس تبریزی سخن میگوید و یادآور میشود که تا زمان مولوی کسی از حال وی اطلاعی نداشته است. در این قسمت در خصوص مناقب شمس، علت سفرش به قونیه ، ملاقات او با مولوی و جفای مریدان مولوی در حق وی، و غیبتهای شمس توضیحاتی بیان شده است. | |||
پس از آن به ذکر صلاحالدین زرکوب، مرید و خلیفه مولوی و علت روی آوردنش به مولوی میپردازد و در باب زهد و تقوای او نکاتی را متذکر میشود. سپس در خصوص حسامالدین چلپی که اهل ریاضت بسیار بوده و مولوی او را خلیفه خود قرار داده سخن میگوید و در پایان به شرح حال سلطان ولد، عارف چلپی و دیگران میپردازد. این تصحیح بر اساس نسخهای است که در کتابخانه مرعشی نجفی قم نگهداری میشود و متعلق به سال 943 هجری است. | |||
مصحح، نسخه مذکور را با نسخه کانپور هند که اساس تصحیح سعید نفیسی است مقایسه کرده و تفاوتها را در پاورقی نشان داده است. همچنین مصحح در ابتدای کتاب ، مقدمهای دربارۀ کتاب و مؤلف آن به رشتۀ تحریر در آورده است. | |||
در بخش تعلیقات به شرح و توضیح مستند لغات، تعبیرات، جملات عربی و اعلام به کار رفته در متن با استفاده از مآخذ معتبر پرداخته است. | |||
در پایان، فهرستهای ذیل گردآوری شده است: فهرست آیات، احادیث، اقوال مشایخ و اولیا، امثال و حکم، ابیات و مصراعهای تازی و فارسی، راهنمای تعلیقات، برخی واژگان و عبارات و مشخصات مراجع. <ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص58-59</ref> | |||