پرش به محتوا

خود پَتِت: توجه به خویش: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر = NUR00000J1.jpg | عنوان = | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ناشناس (مؤلف) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = فروهر | مکان نشر = ایران - تهران | سال نشر = 1367 | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00000AUTOMATIONCODE | چاپ...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
''' خود پَتِت: توجه به خویش'''، مشتمل بر متن پهلوی، آوانویس، برگردان فارسی و واژه‌نامه پهلوی خود پَتِت به همت نویسنده‌ای ناشناس است.  
''' خود پَتِت: توجه به خویش'''، مشتمل بر متن پهلوی، آوانویس، برگردان فارسی و واژه‌نامه پهلوی خود پَتِت به همت نویسنده‌ای ناشناس است.  


پَتِت‌ها، توبه نامه‌های دینی است که از زمان ساسانیان به‌جای مانده و به گفته تاوادیان این پتت‌ها به‌وسیله پیروان مه اسپندان که در زمان انوشیروان می‌زیسته‌اند، نوشته شده است. «پتت خود» تنها پتتی است که متن پهلوی آن به‌جای مانده و نویسنده آن را بر زبان فارسی ترجمه کرده و همراه با پازند آن در معرض دید خوانندگان قرار داده است.<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص316-317</ref>  
پَتِت‌ها، توبه نامه‌های دینی است که از زمان ساسانیان به‌جای مانده و به گفته تاوادیان این پتت‌ها به‌وسیله پیروان مه اسپندان که در زمان انوشیروان می‌زیسته‌اند، نوشته شده است. «پتت خود» تنها پتتی است که متن پهلوی آن به‌جای مانده و نویسنده آن را بر زبان فارسی ترجمه کرده و همراه با پازند آن در معرض دید خوانندگان قرار داده است.<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص316-317</ref>  


==پانویس==
==پانویس==
۱٬۹۰۷

ویرایش