خود پَتِت: توجه به خویش
| خود پَتِت: توجه به خویش | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ناشناس (مؤلف) |
| ناشر | فروهر |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1367 |
| چاپ | یکم |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
خود پَتِت: توجه به خویش، مشتمل بر متن پهلوی، آوانویس، برگردان فارسی و واژهنامه پهلوی خود پَتِت به همت نویسندهای ناشناس است.
پَتِتها، توبه نامههای دینی است که از زمان ساسانیان بهجای مانده و به گفته تاوادیان این پتتها بهوسیله پیروان مه اسپندان که در زمان انوشیروان میزیستهاند، نوشته شده است. «پتت خود» تنها پتتی است که متن پهلوی آن بهجای مانده و نویسنده آن را بر زبان فارسی ترجمه کرده و همراه با پازند آن در معرض دید خوانندگان قرار داده است.[۱]
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص316-317
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1396.