۹٬۷۹۵
ویرایش
ابوحنیفه، نعمان بن ثابت: تفاوت میان نسخه‌ها
تصحیح
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') |
(تصحیح) |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''نعمان بن ثابت بن زوطی''' مشهور به'''ابوحنيفه''' از فقهاى مشهور كوفه، متكلم و پایه‌گذار مذهب حنفى از مذاهب اهل تسنن است. او یکى از چهار امام | '''نعمان بن ثابت بن زوطی''' مشهور به '''ابوحنيفه''' از فقهاى مشهور كوفه، متكلم و پایه‌گذار مذهب حنفى از مذاهب فقهی اهل تسنن است. او یکى از چهار امام بزرگ مکتب خلفا است، حنفيان به او "امام اعظم" و "سراج الائمه" لقب داده‌اند. '''«لولا السَّنَتان لهلک النعمان.»''' از سخنان اوست. | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
از بسيارى از فقهاى كوفه علم آموخت؛ ولى استاد اختصاصى‌اش "حماد بن سليمان" بود كه هجده سال در مجلس درسش شركت كرد و تا موقع فوت او، با او بود. روش او در فقه بر مبناى قياس بود. در زمان تحصيل؛ يعنى قبل از سال 114ق. چند سفر به حجاز رفت. در مدينه مدتى در مجلس درس ربيعة بن ابى عبدالرحمن ابن شهاب زهرى، محمد بن متكدر و ديگر افراد بود و از امام باقر عليه‌السلام هم مدت‌ها بهره برد و مدت دو سال هم در محضر [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، امام ششم شیعیان، شاگردى كرد و سپس از امام جدا شد. بارها مى‌گفت:'''لولا السَّنَتان لهلک النعمان.''' اگر دو سال شاگردى [[امام صادق]] نبود، هلاك مى‌شدم. | از بسيارى از فقهاى كوفه علم آموخت؛ ولى استاد اختصاصى‌اش "حماد بن سليمان" بود كه هجده سال در مجلس درسش شركت كرد و تا موقع فوت او، با او بود. روش او در فقه بر مبناى قياس بود. در زمان تحصيل؛ يعنى قبل از سال 114ق. چند سفر به حجاز رفت. در مدينه مدتى در مجلس درس ربيعة بن ابى عبدالرحمن ابن شهاب زهرى، محمد بن متكدر و ديگر افراد بود و از امام باقر عليه‌السلام هم مدت‌ها بهره برد و مدت دو سال هم در محضر [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، امام ششم شیعیان، شاگردى كرد و سپس از امام جدا شد. بارها مى‌گفت: '''لولا السَّنَتان لهلک النعمان.''' اگر دو سال شاگردى [[امام صادق]] نبود، هلاك مى‌شدم. | ||
او در مكه مدتى ملازم مجلس "عطاء بن ابى رباح" فقيه بزرگ شهر و ديگران بود و در حديث و فقه تبحر زيادى پيدا كرد. او رفت و آمدهایى هم به بصره داشت. بعد از فوت "حماد بن سليمان" استادش، به عنوان برجسته‌ترين شاگرد او، تدريس فقه مى‌كرد و فتوا مى‌داد و از این رو، مردم استقبال خوبى از او می‌كردند. در سال‌هاى آخر حكومت بنى‌امیه، او با مخالفت شديدى كه نسبت به آن‌ها نشان مى‌داد، مورد توجه جناح‌هاى مخالف حكومت (غير از خوارج) قرار گرفت و از این رو، در زمانى كه خوارج صفرى، كوفه را تصرف كردند، ابوحنيفه با آن‌ها مناظراتى داشت. سال 129ق. فرمانرواى عراق از طرف مروان حمار، به او پيشنهاد كرد تا سمت قضاوت را بپذيرد؛ ولى او قبول نكرد و بعد به خاطر فشارى كه از طرف حكومت بنى‌امیه به او مى‌آمد، كوفه را ترك كرد و به مكه رفت. | او در مكه مدتى ملازم مجلس "عطاء بن ابى رباح" فقيه بزرگ شهر و ديگران بود و در حديث و فقه تبحر زيادى پيدا كرد. او رفت و آمدهایى هم به بصره داشت. بعد از فوت "حماد بن سليمان" استادش، به عنوان برجسته‌ترين شاگرد او، تدريس فقه مى‌كرد و فتوا مى‌داد و از این رو، مردم استقبال خوبى از او می‌كردند. در سال‌هاى آخر حكومت بنى‌امیه، او با مخالفت شديدى كه نسبت به آن‌ها نشان مى‌داد، مورد توجه جناح‌هاى مخالف حكومت (غير از خوارج) قرار گرفت و از این رو، در زمانى كه خوارج صفرى، كوفه را تصرف كردند، ابوحنيفه با آن‌ها مناظراتى داشت. سال 129ق. فرمانرواى عراق از طرف مروان حمار، به او پيشنهاد كرد تا سمت قضاوت را بپذيرد؛ ولى او قبول نكرد و بعد به خاطر فشارى كه از طرف حكومت بنى‌امیه به او مى‌آمد، كوفه را ترك كرد و به مكه رفت. | ||