پرش به محتوا

تحقیق در تاریخ و عقاید: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۵ نوامبر ۲۰۱۶
جز
جایگزینی متن - 'كرمان' به 'کرمان'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'كرمان' به 'کرمان')
خط ۶۹: خط ۶۹:
نويسنده در ابتدا شيخيه را اين‌گونه معرفى مى‌كند: «مذهب شيخيه، يا «شيخى‌گرى» يك نوع تشيع جديدى است كه در قرن دوازدهم هجرى قمرى از مذهب شيعه‌ى اثناعشرى منشعب شده است و پيشواى آن، يك روحانى شيعى بسيار زاهدى بود كه به‌وسيله‌ى اظهار بعضى نظريات تازه در مسائل معاد و معراج و مفهوم امامت، پيروان بسيارى پيدا كرد و روش تازه‌اى در تشيع به وجود آورد. اين روحانى، شيخ احمد احسائى بود» <ref>متن كتاب، ص 21</ref>.
نويسنده در ابتدا شيخيه را اين‌گونه معرفى مى‌كند: «مذهب شيخيه، يا «شيخى‌گرى» يك نوع تشيع جديدى است كه در قرن دوازدهم هجرى قمرى از مذهب شيعه‌ى اثناعشرى منشعب شده است و پيشواى آن، يك روحانى شيعى بسيار زاهدى بود كه به‌وسيله‌ى اظهار بعضى نظريات تازه در مسائل معاد و معراج و مفهوم امامت، پيروان بسيارى پيدا كرد و روش تازه‌اى در تشيع به وجود آورد. اين روحانى، شيخ احمد احسائى بود» <ref>متن كتاب، ص 21</ref>.


شيخ احمد احسائى، سيد كاظم رشتى و حاج محمدكريم‌خان كرمانى پيشوايان شيخيه هستند كه نويسنده در ادامه، تأليفات آنها را ذكر كرده است <ref>همان، ص 41 - 43</ref>. در آخر نيز اصول اعتقادات شيخ احمد كسائى را مورد بررسى قرار داده است <ref>همان، ص 49 - 65</ref>.
شيخ احمد احسائى، سيد كاظم رشتى و حاج محمدكريم‌خان کرمانى پيشوايان شيخيه هستند كه نويسنده در ادامه، تأليفات آنها را ذكر كرده است <ref>همان، ص 41 - 43</ref>. در آخر نيز اصول اعتقادات شيخ احمد كسائى را مورد بررسى قرار داده است <ref>همان، ص 49 - 65</ref>.


2. بخش دوم كتاب به تاريخ و فلسفه‌ى آئين بابيه اختصاص دارد. آئين‌هاى «بابى‌گرى» و «بهائى‌گرى» كه در اين كتاب از تاريخ و فلسفه‌ى آنها تحقيق مى‌كنيم، در درجه اول از بعضى روايات شيعه و در درجه دوم از عقايد كلامى مذهب «شيخيه» سرچشمه گرفته‌اند كه اكنون به‌طور غير رسمى به تحولات تاريخى خود ادامه مى‌دهند <ref>همان، ص 68</ref>.
2. بخش دوم كتاب به تاريخ و فلسفه‌ى آئين بابيه اختصاص دارد. آئين‌هاى «بابى‌گرى» و «بهائى‌گرى» كه در اين كتاب از تاريخ و فلسفه‌ى آنها تحقيق مى‌كنيم، در درجه اول از بعضى روايات شيعه و در درجه دوم از عقايد كلامى مذهب «شيخيه» سرچشمه گرفته‌اند كه اكنون به‌طور غير رسمى به تحولات تاريخى خود ادامه مى‌دهند <ref>همان، ص 68</ref>.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش