۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ال الدین' به 'الالدین'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ال الدین' به 'الالدین') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR111641J1.jpg | | تصویر =NUR111641J1.jpg | ||
| عنوان = دیوان | | عنوان = دیوان کمالالدین مسعود خجندی | ||
| عنوانهای دیگر = دیوان کمال خجندی | | عنوانهای دیگر = دیوان کمال خجندی | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
در بسیاری از اشعار و غزلهای کمال، کشش و جذبه و عشق عارفانه نمودار بوده<ref>ر.ک: همان، ص483</ref> و در دیوان وی، اشعاری یافت میشود که حاکی از ارادت و اخلاص او به عارفان بزرگ ادوار پیشین است<ref>ر.ک: همان، ص485</ref>. | در بسیاری از اشعار و غزلهای کمال، کشش و جذبه و عشق عارفانه نمودار بوده<ref>ر.ک: همان، ص483</ref> و در دیوان وی، اشعاری یافت میشود که حاکی از ارادت و اخلاص او به عارفان بزرگ ادوار پیشین است<ref>ر.ک: همان، ص485</ref>. | ||
حق این است که [[خجندی، کمالالدین مسعود|خجندی]]، اگرچه در زمره شعرای طراز اول نیست، ولی بر اثر ذوق خاص عرفانی و تتبع در دیوان بزرگان شعرای پیشین مانند [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی]]، [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]]، کمالالدین اسماعیل اصفهانی، [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]]، [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]]، امیرخسرو و امیرحسن دهلوی، بهویژه توجه به سبک سخن بعضی از شاعران نامدار معاصر خویش چون [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ شیرازی]]، [[سلمان ساوجی، سلمان بن محمد|سلمان ساوجی]] و [[عماد فقیه کرمانی]]، شعرش طبعا نغز و دلنشین و حاوی نکات و مضامین تازه و اصطلاحات بدیع و جالب است که پس از گذشت قرنها هنوز هم کموبیش، بهعنوان مثل در سخن فارسی بهکار میرود<ref>ر.ک: همان، ص487</ref>. | حق این است که [[خجندی، کمالالدین مسعود|خجندی]]، اگرچه در زمره شعرای طراز اول نیست، ولی بر اثر ذوق خاص عرفانی و تتبع در دیوان بزرگان شعرای پیشین مانند [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی]]، [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]]، کمالالدین اسماعیل اصفهانی، [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]]، [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]]، امیرخسرو و امیرحسن دهلوی، بهویژه توجه به سبک سخن بعضی از شاعران نامدار معاصر خویش چون [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ شیرازی]]، [[سلمان ساوجی، سلمان بن محمد|سلمان ساوجی]] و [[عماد فقیه کرمانی، علی بن محمود|عماد فقیه کرمانی]]، شعرش طبعا نغز و دلنشین و حاوی نکات و مضامین تازه و اصطلاحات بدیع و جالب است که پس از گذشت قرنها هنوز هم کموبیش، بهعنوان مثل در سخن فارسی بهکار میرود<ref>ر.ک: همان، ص487</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||