۱٬۹۰۷
ویرایش
بررسی لطایف عرفانی در نصوص عتیق اوستایی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
مؤلف با روش تحلیلی و مقایسه‌ای این مهم را انجام داده و منظور از نصوص عتیق اوستایی، گاهان زرتشت و هفت‌ها و برخی اذکار زرتشتی بوده است. او به دلیل پیچیدگی سرودهای زرتشت، به مجموعه آموزه‌های عرفانی شرقی مشتمل بر سه عرفان محض و سه فلسفه متعالیه رجوع کرده که عبارت‌اند از «ودانته»، «طرق زروانی و مهری و مزدکی»، «مسلک تصوف شهود خراسانی»، «سانکهیه»، «زند آگاهی»، و فلسفه اشراق. | مؤلف با روش تحلیلی و مقایسه‌ای این مهم را انجام داده و منظور از نصوص عتیق اوستایی، گاهان زرتشت و هفت‌ها و برخی اذکار زرتشتی بوده است. او به دلیل پیچیدگی سرودهای زرتشت، به مجموعه آموزه‌های عرفانی شرقی مشتمل بر سه عرفان محض و سه فلسفه متعالیه رجوع کرده که عبارت‌اند از «ودانته»، «طرق زروانی و مهری و مزدکی»، «مسلک تصوف شهود خراسانی»، «سانکهیه»، «زند آگاهی»، و فلسفه اشراق. | ||
کتاب مشتمل بر مقدمه و سه فصل | کتاب مشتمل بر مقدمه و سه فصل و خاتمه است. مقدمه، شرح مبسوطی است در معرفی شیوه‌های تفسیری گاهان و نقد آن‌ها. البته نکته‌های دیگری درباره زوران، هفت‌ها و... آمده است. فصل اول، شامل تفکیکی است که نویسنده با اتکا به گاهان، میان دو اصطلاح اهوره‌مزدا و مزدا اهوره به لحاظ فضای آفاقی و انفسی آن نمایان ساخته است. در فصل دوم، اقانیم نور مورد توجه قرار گرفته و لطایفی درباره امشاسپندان آورده شده است. فصل سوم، به بررسی اندیشه زرتشت درباره وجود مختلف انسان اختصاص دارد و بسیاری از تعبیرهای نادرست را در این حوزه تصحیح می‌کند. | ||
خاتمه کتاب، مشتمل بر سه بحث کوتاه اندیشه‌های شیخ اشراق، ارتباط میان اعتقاد به سوشیانس‌ها با امامان شیعه در بسط تشیع در ایران و مقایسه نظرگاه معنوی «وجودی»، «شهودی» حضرت ابراهیم و زرتشت است. در ضمیمه، ترجمه و شرح کوتاهی از دو دعای مشهور زرتشتی موسوم به اهونور و اشم وهو آمده است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص267-268</ref>. | خاتمه کتاب، مشتمل بر سه بحث کوتاه اندیشه‌های شیخ اشراق، ارتباط میان اعتقاد به سوشیانس‌ها با امامان شیعه در بسط تشیع در ایران و مقایسه نظرگاه معنوی «وجودی»، «شهودی» حضرت ابراهیم و زرتشت است. در ضمیمه، ترجمه و شرح کوتاهی از دو دعای مشهور زرتشتی موسوم به اهونور و اشم وهو آمده است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص267-268</ref>. | ||