پرش به محتوا

ظفر الأماني بشرح مختصر السید الشریف الجرجاني في مصطلح الحدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '( ' به '(')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''ظفر الأماني بشرح مختصر السيد الشريف الجرجاني في مصطلح الحديث'''، اثری از شیخ محمد عبدالحی لکنوی هندی (1264-1304ق)، از عالمان حدیث، تراجم و فقه در علوم حدیث است که با تحقیق عبدالفتاح ابوغده منتشر شده است.
'''ظفر الأماني بشرح مختصر السيد الشريف الجرجاني في مصطلح الحديث'''، اثری از شیخ [[لکنوی، محمد عبدالحی|محمد عبدالحی لکنوی هندی]] (1264-1304ق)، از عالمان حدیث، تراجم و فقه در علوم حدیث است که با تحقیق [[ابوغده، عبدالفتاح|عبدالفتاح ابوغده]] منتشر شده است.


نوشتار حاضر، شرحی بر کتاب مختصر علی بن محمد بن علی حسینی جرجانی (م 816ق) در علوم حدیث است. جرجانی، کتاب خود را از کتاب «الخلاصة في أصول الحديث» حسین بن محمد بن عبدالله طیبی عراقی (م 743ق) و همچنین از مقدمه‌ی حاشیه خویش بر کتاب مشکاة با عنوان «الكاشف عن حقائق السنن» مختصر کرده است<ref>ر.ک: تقدمه، ص5-6</ref>. شارح نگارش این اثر را در سال 1285ق، آغاز کرده و در واپسین روزهای حیات خود در سال 1304ق، به اتمام رسانده است<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>.
نوشتار حاضر، شرحی بر کتاب مختصر [[جرجانی، علی بن محمد|علی بن محمد بن علی حسینی جرجانی]] (متوفای 816ق) در علوم حدیث است. [[جرجانی، علی بن محمد|جرجانی]]، کتاب خود را از کتاب «[[الخلاصة في أصول الحديث]]» [[طیبی، حسین بن عبدالله|حسین بن محمد بن عبدالله طیبی عراقی]] (متوفای 743ق) و همچنین از مقدمه‌ی حاشیه خویش بر کتاب مشکاة با عنوان «[[الكاشف عن حقائق السنن]]» مختصر کرده است<ref>ر.ک: تقدمه، ص5-6</ref>. شارح نگارش این اثر را در سال 1285ق، آغاز کرده و در واپسین روزهای حیات خود در سال 1304ق، به اتمام رسانده است<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>.


ازآنجاکه مختصر شریف جرجانی با اختصار زیاد نوشته شده و همواره در عصر شارح مورد استفاده دانش‌پژوهان قرار می‌گرفته، شارح تصمیم گرفته تا به جهت تبیین بهتر مطالب آن، شرحی بر آن بنگارد<ref>ر.ک: همان، ص6-7</ref>.
ازآنجاکه مختصر [[جرجانی، علی بن محمد|شریف جرجانی]] با اختصار زیاد نوشته شده و همواره در عصر شارح مورد استفاده دانش‌پژوهان قرار می‌گرفته، شارح تصمیم گرفته تا به جهت تبیین بهتر مطالب آن، شرحی بر آن بنگارد<ref>ر.ک: همان، ص6-7</ref>.


روش شارح در این کتاب، ذکر مقطعی از سخنان نویسنده در میان پرانتز و در ادامه شرح و توضیح آن است؛ به‌گونه‌ای که شرحی مزجی را ارائه کرده است.
روش شارح در این کتاب، ذکر مقطعی از سخنان نویسنده در میان پرانتز و در ادامه شرح و توضیح آن است؛ به‌گونه‌ای که شرحی مزجی را ارائه کرده است.