تراث أبي‌الحسن الحرالي المراكشي في التفسير: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

تراث أبي‌الحسن الحرالي المراكشي في التفسير (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۴۹

۵ بایت حذف‌شده ، ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - ' '''' به '''''

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۱٬۶۹۲

ویرایش

@@ خط ۵۸: / خط ۵۸: @@
 این کتاب، با مقدمه‌ای از مؤلف در توضیح موضوع کتاب، آغاز و مطالب در ده باب، به ترتیب زیر، ارائه شده است:
-در باب اول، با اشاره به آیاتی همچون آیه 26 سوره ملک: '''قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ''' (بگو علم [آن] فقط پیش خداست)، 52 سوره طه: '''لاَ يضِلُّ رَبِّي وَ لاَ ينْسَى''' (پروردگارم نه خطا مى‌کند و نه فراموش می‌نماید) و آیه 6 و 7 سوره اعراف: '''فَلَنَقُصَّنَّ عَلَيهِمْ بِعِلْمٍ وَ مَا كُنَّا غَائِبِينَ‎ وَ الْوَزْنُ يوْمَئِذٍ الْحَقُّ''' (و از روى دانش به آنان گزارش خواهیم داد و ما [از احوال آنان] غایب نبوده‌‏ایم و در آن روز، سنجش [اعمال] درست است)، به علو و برتری بیان قرآنی بر بیان انسانی اشاره گردیده<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/29 ر.ک: متن کتاب، ص29]</ref> و در باب دوم، از جامع بودن قرآن بین اجمال و تفصیل و افصاح و افهام، سخن به میان آمده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/31 ر.ک: همان، ص31]</ref>.
+در باب اول، با اشاره به آیاتی همچون آیه 26 سوره ملک:'''قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ''' (بگو علم [آن] فقط پیش خداست)، 52 سوره طه:'''لاَ يضِلُّ رَبِّي وَ لاَ ينْسَى''' (پروردگارم نه خطا مى‌کند و نه فراموش می‌نماید) و آیه 6 و 7 سوره اعراف:'''فَلَنَقُصَّنَّ عَلَيهِمْ بِعِلْمٍ وَ مَا كُنَّا غَائِبِينَ‎ وَ الْوَزْنُ يوْمَئِذٍ الْحَقُّ''' (و از روى دانش به آنان گزارش خواهیم داد و ما [از احوال آنان] غایب نبوده‌‏ایم و در آن روز، سنجش [اعمال] درست است)، به علو و برتری بیان قرآنی بر بیان انسانی اشاره گردیده<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/29 ر.ک: متن کتاب، ص29]</ref> و در باب دوم، از جامع بودن قرآن بین اجمال و تفصیل و افصاح و افهام، سخن به میان آمده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/31 ر.ک: همان، ص31]</ref>.
 در باب سوم، از روشن نمودن قرآن زبان حال مخلوقات و تنزلات اسماء حق، سخن به میان آمده<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/33 ر.ک: همان، ص33]</ref> و در باب چهارم، به شرح مراتب بیان قرآن در مورد تطور انسان به سبب ترقی وی در درجات ایمان و سقوطش درکات کفران، پرداخته شده است. نویسنده در این باب، با اشاره به این امر که خداوند، از لحاظ خلق و امر، محیط بر هر چیزی بوده و اول و آخر و ظاهر و باطن است، به بیان این نکته پرداخته است که خداوند، آدم و ذریه او را خلیفه خود قرار داد و قرآن را برای آگاهی او و بیان احوال وی، فروفرستاد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/34 ر.ک: همان، ص34]</ref>.
@@ خط ۶۴: / خط ۶۴: @@
 در باب پنجم، به تنزلات خطابات قرآن به‌حسب اسماء الله اشاره شده<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/37 ر.ک: همان، ص37]</ref> و در باب ششم، اشاره کوتاه و مختصری شده است به موارد اظهار و اضمار در قرآن کریم و هدف از هرکدام<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/39 ر.ک: همان، ص39]</ref>.
-در باب هفتم، با توجه به آیاتی همچون آیه اول سوره اعلی: '''سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى''' (نام پروردگار والاىِ خود را به پاکى بستاى) و آیه '''اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ''' (بقره: 20) (پروردگارتان را که شما را آفریده است، پرستش کنید) و... به مراتب بیان در اضافه ربوبیت و نعت الاهیت در قرآن کریم، اشاره شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/41 ر.ک: همان، ص41]</ref>.
+در باب هفتم، با توجه به آیاتی همچون آیه اول سوره اعلی:'''سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى''' (نام پروردگار والاىِ خود را به پاکى بستاى) و آیه'''اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ''' (بقره: 20) (پروردگارتان را که شما را آفریده است، پرستش کنید) و... به مراتب بیان در اضافه ربوبیت و نعت الاهیت در قرآن کریم، اشاره شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/41 ر.ک: همان، ص41]</ref>.
 باب هشتم، به وجوه بیان اقبال و اعراض در قرآن کریم و تفاوت خطاب بر اساس تفاوت مخاطب اختصاص یافته است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/43 ر.ک: همان، ص43]</ref> و در باب نهم و دهم، که مطالب آنها، کمی بیشتر از مطالب ابواب گذشته است، به‌ترتیب، به بیان وجوه اضافات آیات و اتساق احوال در قرآن و جایگاه ام‌القرآن (سوره حمد) نسبت به کل قرآن و مشتمل بودن قرآن بر همه آنچه در کتب آسمانی پیشین آمده، اشاره شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/45 ر.ک: همان، ص45-‎54]</ref>.