پرش به محتوا

آئینه آیین مزدیسنی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر = NURتقدس سرزمین ایران در آیین ایرانی J1.jpg
| تصویر = NURآیینه آیین مزده‌یسنیJ1.jpg
| عنوان =  
| عنوان =  
| عنوان‌های دیگر =  
| عنوان‌های دیگر =  
| پدیدآورندگان
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[شاه‌حسینی، ناصرالدین]]
[[شاهرخ، کیخسرو]]
|زبان
|زبان
| زبان = فارسی
| زبان = فارسی
خط ۱۱: خط ۱۱:
| موضوع =
| موضوع =
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = چاپخانه سپهر
| ناشر = چاپ آفتاب
| مکان نشر = ایران - تهران
| مکان نشر = ایران – بی‌جا
| سال نشر = بی‌تا
| سال نشر =1377
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00000AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00000AUTOMATIONCODE
| چاپ =  
| چاپ = سوم
| شابک =  
| شابک =  
| تعداد جلد = 1
| تعداد جلد = 1
خط ۲۵: خط ۲۵:
}}
}}


''' تقدس سرزمین ایران در آیین ایرانی '''، نوشته ناصرالدین شاه‌حسینی، بررسی تقدس سرزمین ایران و سرزمین‌های ایرانی با توجه به نصوص اوستایی و متون پهلوی است. نویسنده با روش توصیفی و با استناد به متون مهم اوستایی و پهلوی و بدون فصل‌بندی خاصی، کتاب خود را به نگارش درآروده است.  
'''آیینه آیین مزده‌یسنی '''، نوشته کیخسرو شاهرخ، خودآموزی جهت آشنایی با مبانی دینی زرتشتی، باورها و آداب و رسوم آن‌ها به حساب می‌آید که به‌وسیله فردی که خود، زرتشتی بوده نوشته شده و گویا برای آشنایی عموم زرتشتیان و کودکان با این دین بوده است.  


مؤلف در ابتدا به سرزمین ایران به عنوان محل زندگی قوم آریایی و ارتباط نام آریا با ایران پرداخته و در ادامه، ایران را به عنوان زادگاه انسان اسطوره‌ای نخستین، یعنی کیومرث و زرتشت پیامبر دانسته و بدین‌منظور به نصوصی از اوستا و کتاب‌های پهلوی از جمله دینکرد استناد کرده است. سپس از شهرهایی که اهورامزداد آفریده سخن به میان می‌آورد و ازاین‌رو، ایران را به عنوان نیکوترین سرزمینی می‌شناساند که آفریده اهورامزداست. در ادامه، کتاب از ایرانشهر (ایران) به عنوان سرزمینی یاد می‌کند که دریاچه مقدس هامون به سرزمین سیستان و رود هامون، سرزمین آتورپاتکان، آتشکده آذر فرنبغ  و چینود پل در آن قرار دارد. نویسنده بدین‌منظور به جایگاه این مکان‌ها در اسطوره‌ها و آموزه‌های دینی زرتشتی اشاره کرده است. در آخر گفته شده که امشاسپند سپندارمذ نگاهبان سرزمین ایران بوده، و از طرفی، ایران مهد دلیرانی همچون زریر، جمشید، کی‌خسرو، رستم و دیگران است و محل نگه‌داری نطفه موعودهای آخرالزمان زرتشتی به ‌شمار می‌رود<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص53</ref>.
کتاب مزبور فاقد هرگونه فصل‌بندی خاصی است. روش مؤلف این‌گونه است که ابتدا پرسشی را مطرح می‌کند و سپس در ادامه، به توضیح آن می‌پردازد. روی‌هم‌رفته، به حدود چهل پرسش در این کتاب پاسخ داده شده که به‌طور کلی می‌توان آن‌ها را در ذیل مسائل اعتقادی و نظری، آداب عملی و اخلاقیات جای داد. بحث درباره شناسایی خداوند، پایه‌های دین زرتشتی، زایش و نژاد زرتشت، امشاسپندان، سپندمینو و انگره مینو و دیو و... از مهم‌ترین مطالب این کتاب به حساب می‌آیند<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص53-54</ref>.


==پانویس==
==پانویس==
۱٬۹۰۷

ویرایش