۱۰۶٬۳۴۲
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می کند' به 'میکند') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می گردد' به 'میگردد') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
نویسنده در این کتاب سعی داشته مفاهیم کلیدی اندیشه اخلاقی امام را به گونهای منظومهوار توضیح دهد و زمینه را برای درک کاملتری از آرای اخلاقی امام فراهم آورد. حتی سیاست را نیز از همین منظر نگریسته است. | نویسنده در این کتاب سعی داشته مفاهیم کلیدی اندیشه اخلاقی امام را به گونهای منظومهوار توضیح دهد و زمینه را برای درک کاملتری از آرای اخلاقی امام فراهم آورد. حتی سیاست را نیز از همین منظر نگریسته است. | ||
در بخش اول بیان می دارد که انتقاد تلخ میباشد و علی رغم اینکه انتقاد نوعی عیب جویی است ولی باعث رشد و پیشرفت | در بخش اول بیان می دارد که انتقاد تلخ میباشد و علی رغم اینکه انتقاد نوعی عیب جویی است ولی باعث رشد و پیشرفت میگردد. خودخواهی انسان مانع انتقادپذیری است و شیطان با حربه هایی همچون تحقیر منتقد، دلیل تراشی، کوچک جلوه دادن انتقاد و فرافکنی، تأثیر انتقاد را کمرنگ میکند. | ||
در بخش هفتم این را مطرح میکند که دشمن، دوست واقعی انسان است، زیرا عیبها را میبیند و ترس از بیان آن ها ندارد. باید دانست که انتقاد از نیت منتقد جداست و انتقاد باید سازنده باشد و انتقادپذیری خود نوعی کمال وانتقادگری هنر است. | در بخش هفتم این را مطرح میکند که دشمن، دوست واقعی انسان است، زیرا عیبها را میبیند و ترس از بیان آن ها ندارد. باید دانست که انتقاد از نیت منتقد جداست و انتقاد باید سازنده باشد و انتقادپذیری خود نوعی کمال وانتقادگری هنر است. |