نگاهی دوباره به تربیت اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از کاوش در قرآن برمى‌آيد که اصطلاح تربيت اسلامى را با توجه به واژۀ(رب و ربوبيت)که دربردارندۀ مفهوم مالکيت و تدبير است‌‌‌‌‌‌، مى‌توان معنا کرد‌‌‌‌‌‌؛ بنابراين تربيت اسلامى‌‌‌‌‌‌؛ يعنى‌‌‌‌‌‌، شناخت اينکه خداوند رب يگانه انسان و جهان است و بايد او را رب خويش برگزيد و به ربوبيت او تن داد و از ربوبيت جز او تن زد‌‌‌‌‌‌. عناصر اصلى اين تعريف‌‌‌‌‌‌، شناخت‌‌‌‌‌‌، انتخاب و عمل است‌‌‌‌‌‌. با توجه به اين سه عنصر‌‌‌‌‌‌، روشن است که کودکى در اين تعريف نمى‌گنجد و بايد آن را دورۀ تمهيدى تربيت دانست‌‌‌‌‌‌. جان سخن اينکه‌‌‌، مفاهيم ربيت و ربوبيت که از ريشه(رب ب)برمى‌آيند‌‌‌‌‌‌، براى نشان دادن ويژگي هاى تربيت اسلامى‌‌‌‌‌‌، از مفهوم تربيت از ريشه(رب و) رساتر و مناسبتر است‌‌‌‌‌‌.