تجلی ذکر در آینه‌ی وحی: تفاوت میان نسخه‌ها

تجلی ذکر در آینه‌ی وحی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۱۷

۳ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۷ ژوئن ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - 'هها' به 'ه‌ها'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۶٬۳۳۳

ویرایش

@@ خط ۶۷: / خط ۶۷: @@
 در دنباله‌ی آن به نتایج و آثار فراموشی خداوند می‌پردازد و از صفحه‌ی 87 الی 109 را به این مقوله تخصیص می‌دهد و در آن به مواردی بسیار مهم اشاره می‌کند که عبارتند از: 1- خود فراموشی و بیگانگی از خود، که نویسنده این بحث را به طور جامع در کتاب [[انسان ساختگی (از خود بیگانگی انسان)|انسان ساختگی]] مورد بحث قرار داده است 2- غفلت قلب 3- کوری قلب 4- قساوت قلب 5- نزدیکی شیطان 6- عصیان و گناه 7- سختی زندگی و کوری در آخرت 8- اعراض از معرضین ذکر الله 9- فراهم آمدن عذاب الهی.
-بخش دیگر کتاب که ظاهراً پرشاهدترین بخش از بابت استناد به آیات و روایات است و البتّه مفصّلترین بخش کتاب هم هست، چگونه به یاد خدا باشیم نام دارد. آنقدر در این بخش اشاره به معجزات و کرامات شده است که هر فردی را در گراییدن به ذکر و فروتگذاشتن آن یاری و مدد می‌کند. در دیگر بخشها نیز از افرادی که یادشان در قرآن وجود دارد و نیز از گروههایی که خود در یاد خداوند سهم دارند بحث می‌شود. در موانع یاد نیز گذشته از برشمردن آنچه که مانع یاد می‌شود بحثی لعوی و واژگانی نیز به استناد آیات صورت گرفته که موانع یاد الله، موانع یاد رب، موانع یاد رحمن، و یا مواردی که مستقیماً خداوند خود را با ضمیر «ی» خوانده است: «عن ذکری».
+بخش دیگر کتاب که ظاهراً پرشاهدترین بخش از بابت استناد به آیات و روایات است و البتّه مفصّلترین بخش کتاب هم هست، چگونه به یاد خدا باشیم نام دارد. آنقدر در این بخش اشاره به معجزات و کرامات شده است که هر فردی را در گراییدن به ذکر و فروتگذاشتن آن یاری و مدد می‌کند. در دیگر بخشها نیز از افرادی که یادشان در قرآن وجود دارد و نیز از گروه‌هایی که خود در یاد خداوند سهم دارند بحث می‌شود. در موانع یاد نیز گذشته از برشمردن آنچه که مانع یاد می‌شود بحثی لعوی و واژگانی نیز به استناد آیات صورت گرفته که موانع یاد الله، موانع یاد رب، موانع یاد رحمن، و یا مواردی که مستقیماً خداوند خود را با ضمیر «ی» خوانده است: «عن ذکری».
 نکات عمده و کلّی ای که در این بخش وجود دارد عبارتند از توجه و یاد کرد نشانه‌های الهی در جهان خلقت. توجّه و یاد کردن علم الهی در تمام عرصه‌ها. توجّه و یاد داشتن این نکته که خداوند آنی از موجودات دور و غافل نیست و ایشان را به حال خود رها نمی‌سازد. توجّه و یاد قدرت خداوند که بر هر چیزی تعلّق می‌گیرد و چیزی از حیطه‌ی قدرت آن ذات یگانه بیرون نیست. و موارد دیگر که هر یک مستند به آیات وحیانی و مباحث دقیق عقلی است.