التربیة الروحیة (علی عبدالحیلم محمود): تفاوت میان نسخه‌ها

مفهوم عام و خاص تربیت در تربیت اسلامى و دیگر نظام‌های تربیتى، مراد از اسلامى در عبارت تربیت اسلامى، اصولى که شرط لازم اسلامى بودن تربیت است، هدف‌های تربیت اسلامى (تکوین اعتقاد درست به خدا و کتاب‌های آسمانى رسولان، آموزش عبادات درست، گسترش روحیۀ آشنایى با یکدیگر، گسترش روحیۀ تعاون میان مردم، تلاش براى آبادانى زمین، آموزش التزام و تعهد به وظایف گوناگون انسانى، آموزش لازم براى تشکیل و ارادۀ خانوادۀ مسلمان، پرورش انسان اجتماعى، ایجاد گرایش عربى در افراد، ایجاد گرایش اسلامى در متربیان، پرورش مسلمانان دعوت‌کننده به سوى خدا و پرورش افراد مسلمان که بتوانند در فعالیت‌های اسلامى شرکت کنند)؛ پس از این به وسائل تربیت اسلامى اشاره شده است. نکته بعدى بررسى منابع تربیت اسلامى (کتاب، سنت، سیره نبوى و تاریخ صحابه) و مراجع آن (متون و میراث مکتوب تربیتى) است. نگارنده، پس از این به حوزه‌‌های تربیت اسلامى پرداخته است (خود انسان، خانواده، مساجد، مدرسه، گروهها و جمعیتها، انجمنها و باشگاهها، جامعه، امت عرب، امت اسلام و کل جهان انسانى). نکته فرجامین این گفتار دربارۀ برنامه تربیتى اسلام است؛ این برنامه، ویژگیها و تقسیماتى دارد که در متن بدانها اشارت رفته است.