مبانی اندیشه سیاسی امام خمینی (جهان‌بینی و ایدئولوژی): تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب در دو بخش نگاشته شده است. بخش اول مربوط به جهانبینی حضرت امام و بخش دوم مربوط به ایدئولوژی حضرت امام می باشد که در رابطه با جهانبینی حضرت نُه اصل را مطرح میکنند.

[[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] بر اساس قرآن معتقدند که جنگ یکی از عوامل آزمایش انسان است تا انسان های مجاهد از دیگران ممتاز شوند. چه اشخاصی که ادعا میکنند که اگر برای ما صحنه‌ی جنگ پیش بیاید، پیشقدم هستیم و در وقت عمل از امتحان سربلند بیرون نمی آیند.

امام،  ماهیت سیاسی-  اجتماعی اسلام را نشانه ی لزوم حکومت  میدانستند و برای اثبات نظریه خود به عرف و سنت عقلا استناد کردند و فرمودند: در همه‌ی کشورهای عالم و همیشه این طور است که قانونگذاری به تنهایی فایده ندارد. پس از تشریع قانون بایستی قوه ی مجریه ای بوجود آید تا قوانین را اجرا کند و اشاره به روش پیامبر  میکنند و دلیل دیگر ایشان سیره متشرعه است؛ بعد از رحلت رسول خدا در ضرورت تشکیل حکومت همه اتفاق نظر داشتند. اختلاف فقط در مصداق حاکم بود.

[[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] به این روایت (سخنان امام حسین(ع) در مکه) استدلال میفرمایند: اینکه می‌فرماید مجاری امور در دست علماست برای دو سال و ده سال نیست، فقط نظریه اهالی مدینه نیست، بلکه به صورت عام و مطلق مربوط به همه‌ی زمانها و مکانهاست و اضافه میکنند.