۱٬۹۳۴
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر = NURگناه نخستینJ1.jpg | عنوان = گناه نخستین: هبوط آدم(ع) در تورات، انجیل، قرآن و عرفان اسلامی | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = زارعپور، اسماعیل |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = آستان...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
مؤلف این نوشته را در حقیقت تأمل و نگرشی بر سخنان مشایخ و بزرگان طریقت و عرفان اسلامی در مورد یکی از جنبههای مهم داستان آدم(ع)، یعنی موضوع هبوط از بهشت الاهی، به زمین خاکی در پی نافرمانی کردن از امر پروردگار میداند؛ اما از آنجا که این موضوع در ادیان وحیانی یهودیت و مسیحیت نیز نگاهی ویژه را به خود اختصاص داده است، ازاینرو در بخش اول با نگاهی اجمالی و گذرا موضوع گناه نخستین را در این ادیان، بهویژه در مسیحیت بررسی کرده است. بررسی گناه نخستین از منظر متکلمان و متألهان مسیحی از مواردی است که مؤلف بدان پرداخته است. | مؤلف این نوشته را در حقیقت تأمل و نگرشی بر سخنان مشایخ و بزرگان طریقت و عرفان اسلامی در مورد یکی از جنبههای مهم داستان آدم(ع)، یعنی موضوع هبوط از بهشت الاهی، به زمین خاکی در پی نافرمانی کردن از امر پروردگار میداند؛ اما از آنجا که این موضوع در ادیان وحیانی یهودیت و مسیحیت نیز نگاهی ویژه را به خود اختصاص داده است، ازاینرو در بخش اول با نگاهی اجمالی و گذرا موضوع گناه نخستین را در این ادیان، بهویژه در مسیحیت بررسی کرده است. بررسی گناه نخستین از منظر متکلمان و متألهان مسیحی از مواردی است که مؤلف بدان پرداخته است. | ||
در دومین بخش دیدگاه دین مبین اسلام را نسبت به این موضوع بررسی کرده و به تفاوتهای فاحش دیدگاه اسلامی با یهودیت و مسیحیت میپردازد. و سرانجام در بخش سوم و آخرین بخش کتاب داستان آدم(ع) و چگونگی هبوط او از بهشت را در آثار عرفانی مورد مداقه قرار میدهد. مؤلف بر این باور است که سخنان عارفان در این موضوع بهگونهای نمادین و در بعضی موارد با تأویلاتی خاص همراه است و بهطور کلی در سخنان صوفیان اولیه اسلام تصویری که از آدم ارائه میگردد، کمابیش در چارچوب اخبار و روایات مذهبی است. مؤلف کوشیده است موضوع کتاب را به اختصار و ایجاز تمام برگزار و بسیاری از زواید را حذف کند<ref>ایزانلو، رمضانعلی و همکاران، ص68</ref>. | در دومین بخش دیدگاه دین مبین اسلام را نسبت به این موضوع بررسی کرده و به تفاوتهای فاحش دیدگاه اسلامی با یهودیت و مسیحیت میپردازد. و سرانجام در بخش سوم و آخرین بخش کتاب داستان آدم(ع) و چگونگی هبوط او از بهشت را در آثار عرفانی مورد مداقه قرار میدهد. | ||
مؤلف بر این باور است که سخنان عارفان در این موضوع بهگونهای نمادین و در بعضی موارد با تأویلاتی خاص همراه است و بهطور کلی در سخنان صوفیان اولیه اسلام تصویری که از آدم ارائه میگردد، کمابیش در چارچوب اخبار و روایات مذهبی است. مؤلف کوشیده است موضوع کتاب را به اختصار و ایجاز تمام برگزار و بسیاری از زواید را حذف کند<ref>ایزانلو، رمضانعلی و همکاران، ص68</ref>. | |||