اخلاق مسئولان نظام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده کتاب در پیشگفتار به لغت اخلاق اشاره دارد و آن را معنا می‌کند. سپس به معنا و جایگاه واژه مسئولان که به جای کارگزاران استفاده میشود می‌پردازد. و بدین ترتیب

عنوان کتاب را تبیین می کند.

اصول بنیادی اخلاق مسئولین که توضیح آن در بخش اول آمده شامل ایمان، تقوا، تزکیه و تهذیب نفس است.

نویسنده با توجه به سخنان امام خمینی از ضررهای عدم تهذیب نفس که برای مردم ایجاد مشکل کرده و باعث اختلاف، طغیان، سرکشی و هلاکت در دنیا و آخرت میشود نام می‌برد و مفهوم دو اصل دیگر امانتداری و عدل‌گرایی را در اندیشه امام توضیح می‌دهد.

فصل دوم به سلوک فردی و اجتماعی مسئولان پرداخته است که از جمله بایسته های آن در فرد، از اخلاص، اعتراف به اشتباه، اعتماد به نفس، و انتقادپذیری بحث شده است. از منظر امام دیگر موارد مطلوب در سلوک فردی انضباط، تواضع، خدمتگزاری، ساده‌زیستی، صبر و استقامت، عفو و احسان است که باید با رأفت، رحمت، رفق و مدارا، صفح و گذشت همراه باشد. مسئولان باید در سلوک فردی قانونگرایی که به دنبال آن تشویق عموم و اصلاح امور می‌آید و دو ویژگی مشورت و نظم را نیز درخود پرورش دهند.

فصل سوم آسیبهای اخلاقی مسئولان که شامل اختلاف، چاپلوسی، حرص، دشمنی، زورگویی و فساد، قدرت‌طلبی و کم‌کاری می شود را بر می شمرد.

صفات و ویژگی هایی که در اخلاق و رفتار مدیران و مسئولان نظام اسلامی نقش بنیادی دارد و در سخنان امام بر آنها تأکید شده عبارتند از:

ایمان؛ ایمان به خدا و ارزش های اسلامی، یکی از نکات مهمی است که در سخنان امام بر آن تأکید شده است.

از نظر امام زمانی که ایمان با علم توأم شود، نتیجه  میدهد و به سود مردم و جامعه کار انجام می شود، زیرا در نظر ایشان اگر ایمان نباشد افراد گرفتار فساد و خلاف  میشوند.

تقوا؛ از نظر امام، تقوا از مدارج کمال و مقامات نیست ولی مقدمه کمال است و بدون به دست آوردن مقام معنوی امکان ندارد. بی تقوایی مساوی است با نابود کردن کشور و چنانچه مسئولی بی تقوا باشد، به زیردستان وی نیز سرایت  میکند.

تزکیه و تهذیب نفس؛ ایشان برای جهاد با نفس مشارطه، مراقبه و محاسبه را لازم می شمارد. و تهذیب نفس و مبارزه با هواهای نفس را در رأس همه امور  میداند.

امام مسئولان را متوجه خطرهایی که از  بیتوجهی به تهذیب نفس پیدا می شود می کند و آنها را این گونه بر می شمرد: ایجاد مشکل برای مردم، اختلاف، طغیان، و در پایان هلاکت در دنیا و آخرت.

امانتداری؛ از  ویژگیهایی است که تمام مسئولان نظام اسلامی باید از آن برخوردار باشند. امام نظام اسلامی را امانتی بزرگ  میداند که باید در حفظ آن کوشید و آن را به  نسلهای آینده منتقل کرد.

عدل گرایی؛ امام اجرای عدالت را در تمام سطوح جامعه لازم دانسته و بر توجه مسئولان به آن توصیه  میکند.

مسئولان نظام اسلامی باید به اخلاق نیک آراسته باشند و رفتار آنان حکایت از خُلق نیکوی آنها داشته باشد. -برخی  ویژگیهای اخلاقی ، مانند شجاعت و قاطعیت که امام خمینی خود به آن آراسته بودند، به طور مستقل طرح نشده است.- در اینجا به اهمیت و شاخص های برخی از شایستگی های اخلاقی فردی و اجتماعی از نگاه امام می پردازیم:

اخلاص: یعنی اعمال را خالصانه و برای رضای خدا انجام دادن. امام به مسئولان چنین توصیه می کنند: «شما اخلاص داشته باشید و برای خدا به بندگان خدا خدمت کنید و ثنا و اجر را از او طلب کنید، که او جزای شما را و اجر شما را عطا می فرماید.» امام در اهمیت اخلاص به ضربت علی)ع( در جنگ خندق اشاره  میکند که برابری می کند با عبادت جن و انس.

انضباط در مصرف بیت المال: امام خمینی برای تبیین مصرف درست بیت المال، در بسیاری از موارد به سیره امیرمؤمنان استناد  میکردند و از حضرت به عنوان الگو برای مسئولان نظام یاد  میکردند و بر این باور بودند که «اموال بیت المال یک درهم آن حساب دارد».

تواضع: امام خمینی چنین توصیه می نماید: «تو با تواضع دل مردم را فتح کن، دل که پیش تو آمد، آثار خود را ظاهر  میکند.

صبر و استقامت: امام می فرمودند: «راهی که مسئولان نظام اسلامی در پیش رو دارند خدمت به اسلام و مورد حمایت الهی است و چنانچه در این راه استقامت شود «تأییدات الهی» را به همراه دارد. اگر خدا را یاری کنید خدا هم شما را حمایت  میکند».

مشورت: امام خمینی خود در بسیاری از موارد با یاران خود مشورت می کردند و نظرات آنها را محترم  میشمردند. اما در مواردی نیز خود تصمیم نهایی را  میگرفتند.

آسیب های اخلاقی مسئولان

اختلاف: امام خمینی منشأ اختلاف را هوای نفس  میدانند و آن را ناشی از نفسانیات می شمارند و در این باره فرمودند: «طرح اختلاف از سوی هر کسی که باشد آن )زبان شیطان( است».

چاپلوسی:  حضرت امام فرمودند: افراد در دوران انقلاب خود را وفادار به اسلام و انقلاب معرفی می کردند، اما به مرور از انقلاب و اسلام جدا شده و داعیه های دیگری پیدا کردند، باید حال فعلی آنان ملاک داوری قرار گیرد.

حرص: امام در توصیه به فرزند خود به این نکته اشاره  میکند:» ولی هیهات خصوصا از مثل من گرفتار به  دامهای ابلیس و نفس خبیث».

دشمنی: امام خًمینی نیروهای مسئول در کشور را دعوت به وحدت نموده و از دشمنی و مخاصمه باز می دارد و بارها بر این نکته تأکید  مینماید که دشمنی کار اهل جهنم است.

کم کاری: امام فرمودند: امروز دعوت به بی کاری و دعوت به اعتصاب خیانت به این کشور است و خیانت به جمهوری اسلامی.<ref> ر.ک: بی‌نام، ص71-72</ref>