اندیشه‌های اجتماعی امام خمینی(س): تفاوت میان نسخه‌ها

لذا در حکومت اسلامی همیشه باید باب اجتهاد باز باشد و طبیعت انقلاب و نظام همواره اقتضا  میکند که نظرات اجتماعی- فقهی در  زمینه‌های مختلف ولو مخالف با یکدیگر آزادانه عرضه شود و کسی توان و حق جلوگیری از آن را ندارد.  

امام نظر علماء را در جایی که بر مبنای عدالت است پذیرفته و آن را تأیید  میکند، ولی در بعضی ها آن را  نمی‌پذیرد. مثلاً در مورد روایات، حیله در ربا را بر اساس همین قاعده مردود  می‌داند و فرموده است:  

جواب: مبنای اشکال، همان مبنای کلامی سکولار است که می گوید: هرگاه دین به صحنه حاکمیت اجتماعی وارد شود، سبب نابودی خود  میگردد و از رسالت و ارزش خود جدا  میشود و این بدان معناست که دین حکومت را پیش بینی نکرده است، لذا وقتی به صحنه اجتماع  میآید، خودش را طرد  میکند. این بر خلاف آن برداشتی است که امام از دین دارند که «اگر کسی دین اسلام را تصور کند، تصدیق خواهد کرد که حکومت جز آن است.» طبق این مبنا دیگر بحث به آن جا کشیده نمی شود و این اشکال پیش  نمی‌آید.<ref> ر.ک: بی‌نام، ص12-14</ref>