۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
مبانی فقهی آراء خاص امام خمینی(س): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'میدانند' به 'میدانند'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'حوزه ها' به 'حوزه‌ها') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'میدانند' به 'میدانند') |
||
| خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
تقریبا مبنی بود. چند بابش بود که همه فکرها متمرکز شده بود در همان چنًد بابی که آن وقت متعارف بود». | تقریبا مبنی بود. چند بابش بود که همه فکرها متمرکز شده بود در همان چنًد بابی که آن وقت متعارف بود». | ||
حضرت امام اجتهاد مصطلح را کافی ندانسته، علاوه بر اعلمیت مذکور، توانمندی های دیگر را نیز برای مجتهد شرط | حضرت امام اجتهاد مصطلح را کافی ندانسته، علاوه بر اعلمیت مذکور، توانمندی های دیگر را نیز برای مجتهد شرط میدانند و می فرمایند: یکی از مسائل مهم در دنیای پرآشوب کنونی نقش زمان و مکان در اجتهاد و نوع تصمیمگیری است. یک فرد اگر اعلم در علوم معهود حوزه‌ها هم باشد ولی نتواند مصلحت جامعه را تشخیص دهد و به طورکلی در زمینه اجتماعی و سیاسی فاقد بینش صحیح و قدرت تصمیمگیری باشد، این فرد در مسائل اجتماعی و حکومتی مجتهد نیست و نمی‌تواند زمام جامعه را بدست گیرد. | ||
حضرت امام مکرر اشاره داشتند که تحصیل علومی مانند ادبیات عرب، منطق و… کافی نبوده و نمی‌تواند گره ای از کار فقاهت مبتنی بر زمان و مکان بگشاید. امام راحل خود در موضوعاتی که شناخت کافی داشتند، حکم می دادند. در ادامه بحث به مصادیقی از جمله سیق و رمایه، تعیین دیه، خرید و فروش خون، تشریح مرده مسلمان، تلقیح مصنوعی، حق حضانت مادر، احکام و ورود کافران و مشرکان به مساجد مورد بررسی قرار گرفته است. | حضرت امام مکرر اشاره داشتند که تحصیل علومی مانند ادبیات عرب، منطق و… کافی نبوده و نمی‌تواند گره ای از کار فقاهت مبتنی بر زمان و مکان بگشاید. امام راحل خود در موضوعاتی که شناخت کافی داشتند، حکم می دادند. در ادامه بحث به مصادیقی از جمله سیق و رمایه، تعیین دیه، خرید و فروش خون، تشریح مرده مسلمان، تلقیح مصنوعی، حق حضانت مادر، احکام و ورود کافران و مشرکان به مساجد مورد بررسی قرار گرفته است. | ||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
'''بخش سوم: نقش مصلحت در اجتهاد از منظر امام خمینی''' | '''بخش سوم: نقش مصلحت در اجتهاد از منظر امام خمینی''' | ||
مصلحت در نظرگاه حضرت امام، جان تازه‌ای می یابد و ارتباط تنگاتنگی با مفهوم ولایت می یابد. ایشان هر جا از ولایت سخن گفتهاند، رعایت مصلحت را اصل دانستهاند و در تعارض و تزاحم میان مصالح، مصلحت مهم تر و اجتماعی را بنا به تشخیص حاکم و ولی، مقدّم | مصلحت در نظرگاه حضرت امام، جان تازه‌ای می یابد و ارتباط تنگاتنگی با مفهوم ولایت می یابد. ایشان هر جا از ولایت سخن گفتهاند، رعایت مصلحت را اصل دانستهاند و در تعارض و تزاحم میان مصالح، مصلحت مهم تر و اجتماعی را بنا به تشخیص حاکم و ولی، مقدّم میدانند. مثلاً: در ولایت پدر و جدّ پدری، رعایت مصلحت را شرط ضروری و حداقل احتیاطی میدانند، اما در مورد قیّم، که پدر یا جدّ پدری پس از وفات خود تعیین می کند، شرط مصلحت ضروری است. | ||
'''بخش چهارم: احکام ولایی و حکومتی از منظر امام خمینی''' | '''بخش چهارم: احکام ولایی و حکومتی از منظر امام خمینی''' | ||
امام خمینی با توجه به اطلاقی که در حوزه اختیارات ولی امر قائلند و آن را در چهارچوب هیچ حکم فرعی ای محدود نمیبینند، گستره ی احکام سلطانیه را همه احکام ادلیّ تشریعی، اعم از تکلیفی و وضعی، | امام خمینی با توجه به اطلاقی که در حوزه اختیارات ولی امر قائلند و آن را در چهارچوب هیچ حکم فرعی ای محدود نمیبینند، گستره ی احکام سلطانیه را همه احکام ادلیّ تشریعی، اعم از تکلیفی و وضعی، میدانند. ایشان می فرمایند: حکومت، که شعبه ای از ولایت مطلقه رسول الله است، یکی از احکام اولیه اسلام است، و مقدم به تمام احکام فرعیه، حتی نماز و روزه و حج است. | ||
در دیدگاه امام حوزه ی اقدامات و اختیارات احکام سلطانی شامل همه احکام فرعی، اعم از الزامی یا غیرالزامی می شوند و تنها با ملاک «مصلحت» تشخیص داده می شوند. در دیدگاه امام ولیّ امر بیشتر مبسوط الید است. | در دیدگاه امام حوزه ی اقدامات و اختیارات احکام سلطانی شامل همه احکام فرعی، اعم از الزامی یا غیرالزامی می شوند و تنها با ملاک «مصلحت» تشخیص داده می شوند. در دیدگاه امام ولیّ امر بیشتر مبسوط الید است. | ||
'''بخش پنجم: دیدگاه‌های روایی و اصولی در استنباطات فقهی حضرت امام''' | '''بخش پنجم: دیدگاه‌های روایی و اصولی در استنباطات فقهی حضرت امام''' | ||
در نظر حضرت امام شهرت روایی، معتبر و جبران کننده ضعف سند است و از این نظر، ایشان روایت مرسله صدوق را در بحث (ولایت فقیه) معتبر | در نظر حضرت امام شهرت روایی، معتبر و جبران کننده ضعف سند است و از این نظر، ایشان روایت مرسله صدوق را در بحث (ولایت فقیه) معتبر میدانند. ایشان همچنین بر شهرت عملی، به ویژه شهرت بین قدما، تأکید دارند و معتقدند: شهرت عملی علاوه بر جبران ضعف سند، در هنگام تعارض باعث سقوط حجیت روایت غیر مشهور می شود. | ||
حاصل این بحث آن که فقه امام خمینی بر مکتب (وثوق صدوری) استوار است و ایشان هر قرینه ای را که موجب اعتبار روایت شود، معتبر | حاصل این بحث آن که فقه امام خمینی بر مکتب (وثوق صدوری) استوار است و ایشان هر قرینه ای را که موجب اعتبار روایت شود، معتبر میدانند. این شیوه ی فقهی در بنیاد تاریخ فقاهت ریشه دارد. از جمله مسائلی که حضرت امام آن را زنده کرد و بار دیگر در استنباط های فقهی به جریان انداخت، رسیدگی به متن روایت و ارزیابی آن با اصول خدشه ناپذیر دین و جوهره ی شریعت است. ایشان اظهار داشتند باید همانند دوران نزدیک به صدر اسلام، در متن روایت بررسی لازم به عمل آید و هرگاه مضمون روایتی با مبانی دین و اصول شریعت و حکم قطعی عقل ناسازگاری داشته باشد، کنار نهاده شود. | ||
'''مبانی اصولی امام خمینی در برداشت‌های خاص فقهی''' | '''مبانی اصولی امام خمینی در برداشت‌های خاص فقهی''' | ||