۱۰۶٬۲۵۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ده اند' به 'دهاند') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
از فهرست مطالب چنین بر میآید که چیزی را از زندگی و سلوک و اندیشهی [[ابوحامد غزالی]] را از قلم نینداخته است. همان گونه که او در فقه و کلام و فلسفه و تصوّف به نوعی ورود کرده یکایک آنها مدّ نظر قرار گرفته و مورد شرح و تفسیر واقع شده است، منتها در این کتاب نیز بسان دیگر آثار استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] با نقدهای تند و اصولی مواجه هستیم، در اینجا نیز [[ابوحامد غزالی]] از نقدهای منطقی و تند و تیز این نویسنده در امان نمانده است و لذا در هر چهار مورد که [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالی]] به آن ورود کرده مباحث مهمیرا مورد نقد قرار داده که دیگران یا به آنها توجّه نکردهاند و یا اندک مورد نظرشان واقع شده است. | از فهرست مطالب چنین بر میآید که چیزی را از زندگی و سلوک و اندیشهی [[ابوحامد غزالی]] را از قلم نینداخته است. همان گونه که او در فقه و کلام و فلسفه و تصوّف به نوعی ورود کرده یکایک آنها مدّ نظر قرار گرفته و مورد شرح و تفسیر واقع شده است، منتها در این کتاب نیز بسان دیگر آثار استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] با نقدهای تند و اصولی مواجه هستیم، در اینجا نیز [[ابوحامد غزالی]] از نقدهای منطقی و تند و تیز این نویسنده در امان نمانده است و لذا در هر چهار مورد که [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالی]] به آن ورود کرده مباحث مهمیرا مورد نقد قرار داده که دیگران یا به آنها توجّه نکردهاند و یا اندک مورد نظرشان واقع شده است. | ||
نویسنده در بخشی از مقدّمه مینویسد: چهارمین کتاب از این مجموعه، شرح حال شخصیّت بزرگ و به گمان بسیاری استثنایی است، شخصیّت نامور و شهیری که در دوران زندگی اش و پس از خود تأثیرات ژرفی به جای گذاشته و از جهاتی جامعهی دینی ـ فرهنگیِ اسلامیمدیون اوست. این بزرگ مرد فقیه، اصولی، متکلّم، مفسّر، فیلسوف و متصوّفی است به نام [[غزالی، محمد بن محمد|امام ابوحامد محمّد بن محمد غزالی طوسی]] ... فقیهی شافعی با مسلکی اشعری که در نوع خود بی نظیر بوده و در حکم شافعی شافعیان و اشعری اشعریان در آمده، لا اقل افکار او میتواند برای جویندگان فقه شافعی و اندیشههای وابسته به اشعری بسیار نافذ و عالی باشد، امّا همهی غزّالی در این دو خلاصه نمیشود، او یک فیلسوف مایل به تصوّف نیز هست، هر چند فیلسوف ضد فلسفه و هر چند صوفیِ سلوک نکرده بر مدار طریقت<ref>مقدمه، ص 9</ref>. | نویسنده در بخشی از مقدّمه مینویسد: چهارمین کتاب از این مجموعه، شرح حال شخصیّت بزرگ و به گمان بسیاری استثنایی است، شخصیّت نامور و شهیری که در دوران زندگی اش و پس از خود تأثیرات ژرفی به جای گذاشته و از جهاتی جامعهی دینی ـ فرهنگیِ اسلامیمدیون اوست. این بزرگ مرد فقیه، اصولی، متکلّم، مفسّر، فیلسوف و متصوّفی است به نام [[غزالی، محمد بن محمد|امام ابوحامد محمّد بن محمد غزالی طوسی]]... فقیهی شافعی با مسلکی اشعری که در نوع خود بی نظیر بوده و در حکم شافعی شافعیان و اشعری اشعریان در آمده، لا اقل افکار او میتواند برای جویندگان فقه شافعی و اندیشههای وابسته به اشعری بسیار نافذ و عالی باشد، امّا همهی غزّالی در این دو خلاصه نمیشود، او یک فیلسوف مایل به تصوّف نیز هست، هر چند فیلسوف ضد فلسفه و هر چند صوفیِ سلوک نکرده بر مدار طریقت<ref>مقدمه، ص 9</ref>. | ||