۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '،ا' به '، ا') |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
'''الرسالة النجمية''' تألیف [[محقق کرکی، علی بن حسین|شيخ على بن حسین كركى]]، معروف به [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]]، [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]] (م 940 ه ق) دربردارنده مباحث كلامى اصول پنجگانه مذهب شيعه (توحيد، نبوت، امامت، عدل، معاد) و احكام فقهى نماز به صورت بسيار مختصر است. این رساله یکی از بیست و هشت رسالهای است که در مجموعهای سه جلدی به نام [[رسائل المحقق الكركي]] با تحقیق محمد حسون به چاپ رسیده است. | '''الرسالة النجمية''' تألیف [[محقق کرکی، علی بن حسین|شيخ على بن حسین كركى]]، معروف به [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]]، [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]] (م 940 ه ق) دربردارنده مباحث كلامى اصول پنجگانه مذهب شيعه (توحيد، نبوت، امامت، عدل، معاد) و احكام فقهى نماز به صورت بسيار مختصر است. این رساله یکی از بیست و هشت رسالهای است که در مجموعهای سه جلدی به نام [[رسائل المحقق الكركي]] با تحقیق محمد حسون به چاپ رسیده است. | ||
اگرچه اين كتاب از نظر حجم كوچك و مختصر است و مباحث فقهى آن به سبک فقه رسالهاى نوشته شده | اگرچه اين كتاب از نظر حجم كوچك و مختصر است و مباحث فقهى آن به سبک فقه رسالهاى نوشته شده است، امّا از نظر محتوا و مباحث مطرح شده در آن عميق و گسترده است. | ||
در قسمت فقه آن در ابتداى ورود به بحث نماز آمده است: يجب على كل مكلف ان يعرف ما كلّف به من العبادات و اعظمها الصلاة: بر هر مكلفى، شناختن آن عباداتى كه به آنها مكلّف شده است واجب است و بزرگترين اين عبادات نماز است. اين كتاب توسط شاگرد مؤلف شيخ حسین بن على أو الى هجرى (زنده در 950 ه ق) شرح زده شده و آن را الكواكب الدريّة فى شرح الرسالة النجميّة نام نهاده است. (ز228/11/، 291/13، 297/18، مقدمهاى بر فقه شيعه ص175) | در قسمت فقه آن در ابتداى ورود به بحث نماز آمده است: يجب على كل مكلف ان يعرف ما كلّف به من العبادات و اعظمها الصلاة: بر هر مكلفى، شناختن آن عباداتى كه به آنها مكلّف شده است واجب است و بزرگترين اين عبادات نماز است. اين كتاب توسط شاگرد مؤلف شيخ حسین بن على أو الى هجرى (زنده در 950 ه ق) شرح زده شده و آن را الكواكب الدريّة فى شرح الرسالة النجميّة نام نهاده است. (ز228/11/، 291/13، 297/18، مقدمهاى بر فقه شيعه ص175) |