۶۱٬۱۸۹
ویرایش
طباطبایی یزدی، محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'شيخ مرتضى انصارى' به 'انصاری، مرتضی بن محمدامین'
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ طباطبایی یزدی، محمد باقر را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به طباطبایی یزدی، محمدباقر منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'شيخ مرتضى انصارى' به 'انصاری، مرتضی بن محمدامین') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
«سيد محمدباقر طباطبايى يزدى»، فرزند سيد مرتضى، فقيهى برجسته، مدرسى بزرگ، اصولى، محدث، اديب، رياضى‌دان، هندسه‌دان و منجم، در دهه اول ذى‌حجه 1239 در يزد متولد شد. پدرش از عالمان دينى بود. | «سيد محمدباقر طباطبايى يزدى»، فرزند سيد مرتضى، فقيهى برجسته، مدرسى بزرگ، اصولى، محدث، اديب، رياضى‌دان، هندسه‌دان و منجم، در دهه اول ذى‌حجه 1239 در يزد متولد شد. پدرش از عالمان دينى بود. | ||
او فراگيرى علوم دينى را در يزد آغاز كرد، سپس به‌همراه پدرش به زيارت عتبات شتافت و از آنجا به زيارت امام رضا(ع) نايل آمد و به تحصيلات خود ادامه داد، سپس به يزد و از آنجا به كرمان رفت و از محضر سيد محمدجواد علوى شيرازى كرمانى فلسفه و رياضى را فراگرفت و با دختر او پيوند زناشويى بست، آنگاه از راه اصفهان عازم كربلا شد و در آنجا به‌مدت سه سال از محضر علامه فاضل اردكانى بهره‌مند گرديد، سپس رهسپار نجف شد و مدارج علمى عالى را نزد بزرگانى چون حضرات آيات شيخ مرتضى | او فراگيرى علوم دينى را در يزد آغاز كرد، سپس به‌همراه پدرش به زيارت عتبات شتافت و از آنجا به زيارت امام رضا(ع) نايل آمد و به تحصيلات خود ادامه داد، سپس به يزد و از آنجا به كرمان رفت و از محضر سيد محمدجواد علوى شيرازى كرمانى فلسفه و رياضى را فراگرفت و با دختر او پيوند زناشويى بست، آنگاه از راه اصفهان عازم كربلا شد و در آنجا به‌مدت سه سال از محضر علامه فاضل اردكانى بهره‌مند گرديد، سپس رهسپار نجف شد و مدارج علمى عالى را نزد بزرگانى چون حضرات آيات [[شيخ مرتضى انصارى|انصاری، مرتضی بن محمدامین]]، سيد حسين كوه‌كمره‌اى، ملا محمدعلى محلاتى، شيخ مهدى كجورى و شيخ زين‌العابدين مازندرانى طى كرد، آنگاه به هندوستان رفت و پس از دو سال اقامت در هند به حج مشرف شد و از آنجا به عراق بازگشت و در كربلا به كار تأليف پرداخت (ر.ك: زمانى قمشه‌اى، على، ج4، ص257). | ||
او در علوم عربيت، پيشوايى آگاه بشمار مى‌رفت و در وعظ و خطابه داراى مقامى عالى و بس ارجمند بود. | او در علوم عربيت، پيشوايى آگاه بشمار مى‌رفت و در وعظ و خطابه داراى مقامى عالى و بس ارجمند بود. | ||