۱۵٬۵۴۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
نویسنده در خاتمه اثر، به حرمت پراکندن آثار [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] میان عموم مردم اشاره کرده است. او ملقب کردن [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] را به شیخالاسلام ترویج بدعت دانسته و در ادامه به پرهیز از برخی شاگردان و پیروان وی نظیر [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر|ابن قیم]] و برخی از آثار محتوی باورهای انحرافی گوشزد نموده است<ref>ر.ک: همان، ص273-275</ref>. | نویسنده در خاتمه اثر، به حرمت پراکندن آثار [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] میان عموم مردم اشاره کرده است. او ملقب کردن [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] را به شیخالاسلام ترویج بدعت دانسته و در ادامه به پرهیز از برخی شاگردان و پیروان وی نظیر [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر|ابن قیم]] و برخی از آثار محتوی باورهای انحرافی گوشزد نموده است<ref>ر.ک: همان، ص273-275</ref>. | ||
به جهت اهمیت این کتاب، عالمان متعددی از اهل سنت بر آن تقریظ زده و آن را به جهت ویژگیهایی که از آن برخوردار است، مورد ستایش قرار دادهاند و در ضمن آن به برخی از ویژگیهای آن اشاره نمودهاند<ref>ر.ک: همان، ص279-337</ref>. | به جهت اهمیت این کتاب، عالمان متعددی از اهل سنت همچون [[شیخ احمد بن شیخ محمد بن ابوبکر بن فتی شقروی حسنی شنقیطی]]، [[شیخ محمد یحیی بن محمد عال مبارکی شنقیطی]]، [[شیخ محمدحسن بن احمد خدیم یعقوبی شمشویی شنقیطی]]، [[محمد سالم بن مختار بن محبوبی یدالی شمشویی شنقیطی]]، [[محجوب بن احمد دیمانی شنقیطی]] و... بر آن تقریظ زده و آن را به جهت ویژگیهایی که از آن برخوردار است، مورد ستایش قرار دادهاند و در ضمن آن به برخی از ویژگیهای آن اشاره نمودهاند<ref>ر.ک: همان، ص279-337</ref>. | ||
از جمله ویژگیهای این اثر با توجه به حجم کم آن بیان عقاید اهل سنت از منظر عالمانی مانند [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] و [[ابن عبدالسلام، عبدالعزیز بن عبدالسلام|عز بن عبدالسلام]]، همچنین مشتمل بودن آن بر بحث ارزشمندی در عصمت انبیا همراه با سبک و روشی متمایز در توضیح مطالب و بیان روشهای فریبکارنه ابن تیمیه در سخن و... است<ref>ر.ک: همان، ص333-334</ref>. | از جمله ویژگیهای این اثر با توجه به حجم کم آن بیان عقاید اهل سنت از منظر عالمانی مانند [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] و [[ابن عبدالسلام، عبدالعزیز بن عبدالسلام|عز بن عبدالسلام]]، همچنین مشتمل بودن آن بر بحث ارزشمندی در عصمت انبیا همراه با سبک و روشی متمایز در توضیح مطالب و بیان روشهای فریبکارنه ابن تیمیه در سخن و... است<ref>ر.ک: همان، ص333-334</ref>. |