۱۱۶٬۹۳۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
این خطیب و نویسنده عالیقدر، ذوقى شاعرانه و طبعى لطیف دارد که در نوشتار و گفتار، یار نیرومندى براى اوست. هنگامى که از حروف مقطعه اوایل سورهها سخن مىگوید، به این نتیجه مىرسد که این حروف، اسرار و رموزى است میان عاشق و معشوق(خدا و رسول) که دیگرى را بدان دستیابى نیست. آنگاه از «[[منطق الطیر عطار|منطق الطیر]]» [[عطار، محمد بن ابراهیم|شیخ عطار]]، چنین شاهد مىآورد: | این خطیب و نویسنده عالیقدر، ذوقى شاعرانه و طبعى لطیف دارد که در نوشتار و گفتار، یار نیرومندى براى اوست. هنگامى که از حروف مقطعه اوایل سورهها سخن مىگوید، به این نتیجه مىرسد که این حروف، اسرار و رموزى است میان عاشق و معشوق(خدا و رسول) که دیگرى را بدان دستیابى نیست. آنگاه از «[[منطق الطیر عطار|منطق الطیر]]» [[عطار، محمد بن ابراهیم|شیخ عطار]]، چنین شاهد مىآورد: | ||
غلامى با طبق مىرفت خاموش | {{شعر}} | ||
{{ب|''غلامى با طبق مىرفت خاموش''|2=''طبق را سر بپوشیده به سرپوش''}} | |||
یکى گفتش: چه دارى بر طبق تو؟ | {{ب|''یکى گفتش: چه دارى بر طبق تو؟''|2=''مکن با من کژى، برگو بحق تو''}} | ||
{{ب|''جوابش گفت: کاى سرگشته خاموش''|2=''چرا پوشیدهاند این را به سرپوش؟!''}} | |||
جوابش گفت: کاى سرگشته خاموش | {{ب|''ز روى عقل اگر بایستى این راز''|2=''که تو دانستئى، بودى سرش باز''}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
ز روى عقل اگر بایستى این راز | |||
نوشتن این کتاب، در سال 1398 ق/ 1356 ش به پایان رسید و در چاپخانه مصطفوى شیراز چاپ گردید<ref> معرفت، محمدهادی، ج2، ص553-554</ref>. | نوشتن این کتاب، در سال 1398 ق/ 1356 ش به پایان رسید و در چاپخانه مصطفوى شیراز چاپ گردید<ref> معرفت، محمدهادی، ج2، ص553-554</ref>. | ||
خط ۵۰: | خط ۴۹: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] |