۱۴۶٬۳۵۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''نکتههایى از قرآن مجید'''، نوشته دانشمند و خطیب معاصر محمدهادى فخر شیرازى(متوفاى 1373 ش/ 1415 ق) کتابی است که نویسنده در آن علم و عرفان را به هم آمیخته و سبکى بدیع در نوشتار و گفتارش پدید آورده است. | '''نکتههایى از قرآن مجید'''، نوشته دانشمند و خطیب معاصر [[فخر شیرازی، محمدهادی|محمدهادى فخر شیرازى]](متوفاى 1373 ش/ 1415 ق) کتابی است که نویسنده در آن علم و عرفان را به هم آمیخته و سبکى بدیع در نوشتار و گفتارش پدید آورده است. | ||
همه نوشتههای نگارنده- همچون گفتههایش- نغز و اعجاب آفرین است. سخنورى توانا و نویسندهاى نیرومند است؛ با قلمى شیوا و بیانى رسا در عرصه وعظ و ارشاد و هدایت مردم، گام نهاده است؛ آثار گرانبهایى نیز از خود به یادگار گذاشته است؛ از جمله آثار قرآنى ارزنده وى، کتابى است در بیش از 800 صفحه که در آن، به تبیین و تفسیر نکتههاى علمى، عرفانى، ادبى و تاریخى قرآن پرداخته و نکتههایى را به صورت: «چرا و چرا» مطرح کرده و جوابهایى کافى و شافى در پى آنها آورده است. | همه نوشتههای نگارنده- همچون گفتههایش- نغز و اعجاب آفرین است. سخنورى توانا و نویسندهاى نیرومند است؛ با قلمى شیوا و بیانى رسا در عرصه وعظ و ارشاد و هدایت مردم، گام نهاده است؛ آثار گرانبهایى نیز از خود به یادگار گذاشته است؛ از جمله آثار قرآنى ارزنده وى، کتابى است در بیش از 800 صفحه که در آن، به تبیین و تفسیر نکتههاى علمى، عرفانى، ادبى و تاریخى قرآن پرداخته و نکتههایى را به صورت: «چرا و چرا» مطرح کرده و جوابهایى کافى و شافى در پى آنها آورده است. | ||
این خطیب و نویسنده عالیقدر، ذوقى شاعرانه و طبعى لطیف دارد که در نوشتار و گفتار، یار نیرومندى براى اوست. هنگامى که از حروف مقطعه اوایل سورهها سخن مىگوید، به این نتیجه مىرسد که این حروف، اسرار و رموزى است میان عاشق و معشوق(خدا و رسول) که دیگرى را بدان دستیابى نیست. آنگاه از | این خطیب و نویسنده عالیقدر، ذوقى شاعرانه و طبعى لطیف دارد که در نوشتار و گفتار، یار نیرومندى براى اوست. هنگامى که از حروف مقطعه اوایل سورهها سخن مىگوید، به این نتیجه مىرسد که این حروف، اسرار و رموزى است میان عاشق و معشوق(خدا و رسول) که دیگرى را بدان دستیابى نیست. آنگاه از «[[منطق الطیر عطار|منطق الطیر]]» [[عطار، محمد بن ابراهیم|شیخ عطار]]، چنین شاهد مىآورد: | ||
غلامى با طبق مىرفت خاموش***طبق را سر بپوشیده به سرپوش | غلامى با طبق مىرفت خاموش***طبق را سر بپوشیده به سرپوش | ||