اسم مستأثر در وصیت امام و زعیم اکبر: تفاوت میان نسخه‌ها

2. مخاطبان کتاب حاضر، عموم مردم نيستند، بلكه متخصصان و صاحب‌نظران رشته فلسفه و عرفان اسلامى هستند و مطالب به‌صورت علمى - تخصصى و همراه با اصطلاحات فراوان نوشته شده است و به همين جهت، فهم زبان و ادبيات اين اثر، براى بيشتر افراد امروزى مشكل است.

4. «اسم مستأثر»، اصطلاحى روايى - عرفانى است كه [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] در آغاز وصيت‌نامه سياسى الهى خودش استعمال كرده است، به اين صورت: «... الحمدُ للَّه و سُبحانَكَ؛ اللَّهُمَّ صلِّ على محمدٍ و آلهِ مظاهر جمالِك و جلالِك و خزائنِ أسرارِ کتابِكَ الذي تجلى فيه الأَحدية بِجميعِ أسمائكَ حتى المُسْتَأْثَرِ منها الذي لا يَعْلَمُهُ غَيرُك...». شارح محترم، کتاب حاضر را براى توضيح همين جمله نوشته است. او تأكيد كرده است: همان طور كه عارف هنرمند در غزليات خويش با به‌كارگيرى واژه‌اى چند از قبيل: مى، جام، ساغر، پير، دلبر، پروانه، شمع و سبوى عشق... وجدها و شورها پديد آورده و اميدها و عشق‌ها، غم‌ها و ناله‌ها را پراكنده و سماع آن، احوال را دگرگون مى‌نمايد، همان‌گونه واژه‌هاى خطبه اين وصيت‌نامه با درهم‌آميختن به نسبت مخصوص، نقش نوينى از معارف را به نمايش گذارده است كه بيت الغزل آن، «اسم مستأثر» خداوند متعال است (مقدمه کتاب، ص12).