پرش به محتوا

شرح تائية إبن الفارض الکبري: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین'
جز (جایگزینی متن - 'ن الدین' به 'ن‌الدین')
جز (جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین')
خط ۴۲: خط ۴۲:
'''شرح تائیة إبن الفارض الکبری''' عنوان شرحی است 1 جلدی به زبان عربی بر تائیه ابن فارض که توسط [[قیصری، داود بن محمود|داود بن محمود قیصری(متوفی 751ق)]] نوشته شده است. تائیه[[ابن فارض، عمر بن علی|(576 -632ق)]] از قصاید عرفانی است که به زبان عربی سروده شده. نام اصلى و مشهور قصيده تائيه كبراى ابن فارض، «نظم السلوك» است که مراحل مختلف سلوک عرفانی را در آن به نظم درآورده است.
'''شرح تائیة إبن الفارض الکبری''' عنوان شرحی است 1 جلدی به زبان عربی بر تائیه ابن فارض که توسط [[قیصری، داود بن محمود|داود بن محمود قیصری(متوفی 751ق)]] نوشته شده است. تائیه[[ابن فارض، عمر بن علی|(576 -632ق)]] از قصاید عرفانی است که به زبان عربی سروده شده. نام اصلى و مشهور قصيده تائيه كبراى ابن فارض، «نظم السلوك» است که مراحل مختلف سلوک عرفانی را در آن به نظم درآورده است.


به علت اهمیت قصیده تائیه ابن فارض، شرح‌های مختلفی به فارسی و عربی بر آن نوشته شده است. سراج هندی، شمس بساطی، جلال قزوینی، حسن بورینی، [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|عبدالغنی نابلسی]]، قاشانی، فرغانی، و [[قیصری، داود بن محمود|قیصری]] از جمله این شارحان هستند.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص3</ref> [[شرح نظم الدر (شرح قصیده تاییه ابن فارض)|شرح نظم الدر]] [[ترکه اصفهانی، علی بن محمد|صائن‌الدین ابن ترکه]] و [[مشارق الدراري شرح تائيه ابن فارض|مشارق الدراری]] [[فرغانی، سعید بن محمد|سعید الدین فرغانی]] از جمله شروح فارسی آن هستند و شرح حاضر از جمله شروح عربی آن است.
به علت اهمیت قصیده تائیه ابن فارض، شرح‌های مختلفی به فارسی و عربی بر آن نوشته شده است. سراج هندی، شمس بساطی، جلال قزوینی، حسن بورینی، [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|عبدالغنی نابلسی]]، قاشانی، فرغانی، و [[قیصری، داود بن محمود|قیصری]] از جمله این شارحان هستند.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص3</ref> [[شرح نظم الدر (شرح قصیده تاییه ابن فارض)|شرح نظم الدر]] [[ترکه اصفهانی، علی بن محمد|صائن‌الدین ابن ترکه]] و [[مشارق الدراري شرح تائيه ابن فارض|مشارق الدراری]] [[فرغانی، سعید بن محمد|سعیدالدین فرغانی]] از جمله شروح فارسی آن هستند و شرح حاضر از جمله شروح عربی آن است.


تعداد ابیاتی که در این کتاب شرح شده، 759 بیت است؛ شارح ابتدا بیت مورد نظر را با شماره می‌آورد و معمولا در چند سطر به صورت مختصر با ذکر همان شماره که در بیت آورده بود، به شرح و توضیح آن بیت می‌پردازد. او گاه، از روایات در توضیح ابیات بهره می‌جوید مثلا در بیت 759 که روایتی از پیامبر(ص) و [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علی(ع)]] در توضیح مطلب آورده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص192</ref> پس از پایان مطالب کتاب، ابیات تائیه ابن فارض مجددا به صورت کامل و پشت سر هم(بدون توضیحات شارح) آورده شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص193-221</ref>
تعداد ابیاتی که در این کتاب شرح شده، 759 بیت است؛ شارح ابتدا بیت مورد نظر را با شماره می‌آورد و معمولا در چند سطر به صورت مختصر با ذکر همان شماره که در بیت آورده بود، به شرح و توضیح آن بیت می‌پردازد. او گاه، از روایات در توضیح ابیات بهره می‌جوید مثلا در بیت 759 که روایتی از پیامبر(ص) و [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علی(ع)]] در توضیح مطلب آورده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص192</ref> پس از پایان مطالب کتاب، ابیات تائیه ابن فارض مجددا به صورت کامل و پشت سر هم(بدون توضیحات شارح) آورده شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص193-221</ref>