۱٬۱۲۴
ویرایش
الشهاب في مسألة الحجاب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ابن بابویه، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ابن بابویه، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
ب)- از لحاظ حکم تکلیفی زن در حال احرام مقابل دیدگاه مردان بیگانه که بیشتر در «كتاب الحج» از آن بحث می‌شود. | ب)- از لحاظ حکم تکلیفی زن در حال احرام مقابل دیدگاه مردان بیگانه که بیشتر در «كتاب الحج» از آن بحث می‌شود. | ||
در این سه موضع ادله فقها از زمان [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] (مخصوصاً چند نفر از بزرگان فقها نظیر [[محقق سبزواری، محمدباقر|محقق سبزواری]] صاحب «[[ذخيرة المعاد في شرح الإرشاد|ذخیره]]» و «[[كفاية الفقه: المشتهر بكفاية الاحكام|کفایه]]» که سیر فقهی در این مسئله را به شکل نامناسب دیگری انجام داده‌اند)، یک‌به‌یک مورد بررسی دقیق قرار گرفته و جواب آنها داده شده است. در نتیجه چهره حقیقت حکم الهی در «مسئله حجاب» پس از چهارده قرن از زیر پرده‌های ضخیم ابهام نمایان شده است. روایات معصومین(ع) در کنار آیات قرآن به‌عنوان دو ثقل بزرگ پیامبر اکرم(ص)، به‌طور هماهنگ در هر سه موضع «تکلیفی»، «شرطیت در نماز» و «در حال احرام»، بدون اختلاف بین کتاب و سنت و بین مواضع سه‌گانه، حکم الهی را روشن نموده و خرافاتی که از تفسیربه‌رأی‌کنندگان صدر اول اسلام هنوز رسوب‌وار در کتب تفسیر و فقهی مانع از تشخیص حکم الهی می‌شده، از میان زدوده شده است<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص53-52</ref>. | در این سه موضع ادله فقها از زمان [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] (مخصوصاً چند نفر از بزرگان فقها نظیر [[محقق سبزواری، محمدباقر|محقق سبزواری]] صاحب «[[ذخيرة المعاد في شرح الإرشاد|ذخیره]]» و «[[كفاية الفقه: المشتهر بكفاية الاحكام|کفایه]]» که سیر فقهی در این مسئله را به شکل نامناسب دیگری انجام داده‌اند)، یک‌به‌یک مورد بررسی دقیق قرار گرفته و جواب آنها داده شده است. در نتیجه چهره حقیقت حکم الهی در «مسئله حجاب» پس از چهارده قرن از زیر پرده‌های ضخیم ابهام نمایان شده است. روایات معصومین(ع) در کنار آیات قرآن به‌عنوان دو ثقل بزرگ پیامبر اکرم(ص)، به‌طور هماهنگ در هر سه موضع «تکلیفی»، «شرطیت در نماز» و «در حال احرام»، بدون اختلاف بین کتاب و سنت و بین مواضع سه‌گانه، حکم الهی را روشن نموده و خرافاتی که از تفسیربه‌رأی‌کنندگان صدر اول اسلام هنوز رسوب‌وار در کتب تفسیر و فقهی مانع از تشخیص حکم الهی می‌شده، از میان زدوده شده است<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص53-52</ref>. | ||
این کتاب با روش تحقیقی بی‌سابقه در آیات قرآن و شیوه استنباطی جدید که از ابداعات مؤلف گران‌قدر آن می‌باشد، نگارش شده است. روش ایشان در فهم درست آیات و روایات به‌طور خلاصه این است: برای فهم آیات، باید خود را مخاطب قرآن حس کنیم؛ به این معنا که خود را در محیط و موضع و نیز زمانی که آیات (به‌حسب ظاهر) برای آن محیط و آن زمان و برای آن موضوع خاص آمده، تصور کرده و قرار دهیم تا بفهمیم آن خطابات چگونه بوده است و حدود و ثغور مطلب کاملاً برای ما محسوس گردد. نویسنده ضمن بررسی اوضاع زمان نزول آیات و حال و هوای مخاطبان قرآن و نیز بررسی زمان ائمه(ع) و اصحاب آن بزرگواران و نحوه سؤال و جواب آنها، به بررسی اقوال علمای اسلام - از اهل تسنن و شیعه - و نیز بررسی دیدگاه لغویون و اهل ادب پرداخته است؛ با تأکید بر اینکه نقل اقوال و بیان دیدگاه‌ها به‌خودی خود حجت نیست، بلکه بیانگر قرآن اولاً خود قرآن و ثانیاً روایات است. این روش بسیار دقیق و درعین‌حال ساده، ما را به این نکته رهنمون می‌کند که آنچه تاکنون گفته شده چقدر با حقیقت مطلب فاصله دارد و اشتباهات و مشکلاتی که تاکنون گریبان‌گیر جوامع علمی ما شده از کجا نشأت می‌گیرد<ref>ر.ک: همان، ص55-53</ref>. | این کتاب با روش تحقیقی بی‌سابقه در آیات قرآن و شیوه استنباطی جدید که از ابداعات مؤلف گران‌قدر آن می‌باشد، نگارش شده است. روش ایشان در فهم درست آیات و روایات به‌طور خلاصه این است: برای فهم آیات، باید خود را مخاطب قرآن حس کنیم؛ به این معنا که خود را در محیط و موضع و نیز زمانی که آیات (به‌حسب ظاهر) برای آن محیط و آن زمان و برای آن موضوع خاص آمده، تصور کرده و قرار دهیم تا بفهمیم آن خطابات چگونه بوده است و حدود و ثغور مطلب کاملاً برای ما محسوس گردد. نویسنده ضمن بررسی اوضاع زمان نزول آیات و حال و هوای مخاطبان قرآن و نیز بررسی زمان ائمه(ع) و اصحاب آن بزرگواران و نحوه سؤال و جواب آنها، به بررسی اقوال علمای اسلام - از اهل تسنن و شیعه - و نیز بررسی دیدگاه لغویون و اهل ادب پرداخته است؛ با تأکید بر اینکه نقل اقوال و بیان دیدگاه‌ها به‌خودی خود حجت نیست، بلکه بیانگر قرآن اولاً خود قرآن و ثانیاً روایات است. این روش بسیار دقیق و درعین‌حال ساده، ما را به این نکته رهنمون می‌کند که آنچه تاکنون گفته شده چقدر با حقیقت مطلب فاصله دارد و اشتباهات و مشکلاتی که تاکنون گریبان‌گیر جوامع علمی ما شده از کجا نشأت می‌گیرد<ref>ر.ک: همان، ص55-53</ref>. | ||