پرش به محتوا

ابن ‌نطاح، محمد بن صالح: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۲: خط ۵۲:


==مشایخ==
==مشایخ==
مهم‌ترین مشایخ روایی او عبارتند از: ابوالحسن علی  بن ‌محمد مدائنی، حسن  بن ‌میمون نصری، ابوعبیده معمر بن ‌مثنّی و محمد بن ‌عمر واقدی. ابن ‌نطاح محدث معتبری بود و از بسیاری از راویان سدۀ 2ق/8م چون ابوعاصم، محمد بن ‌عبدالله و از معتمر بن ‌سلیمان و معاصرانش و دیگران حدیث نقل کرده است. ابن ‌حبان از طریق عمرو  بن ‌محمد همدانی از او روایت کرده و او را از ثقات دانسته است. در عین حال بیشترین شهرت و اعتبار او در تاریخ‌نگاری است.  
مهم‌ترین مشایخ روایی او عبارتند از: [[ابوالحسن علی  بن ‌محمد مدائنی]]، [[حسن  بن ‌میمون نصری]]، ابوعبیده معمر بن ‌مثنّی و [[محمد بن ‌عمر واقدی]]. ابن ‌نطاح محدث معتبری بود و از بسیاری از راویان سدۀ 2ق/8م چون ابوعاصم، محمد بن ‌عبدالله و از معتمر بن ‌سلیمان و معاصرانش و دیگران حدیث نقل کرده است. ابن ‌حبان از طریق عمرو  بن ‌محمد همدانی از او روایت کرده و او را از ثقات دانسته است. در عین حال بیشترین شهرت و اعتبار او در تاریخ‌نگاری است.  
آثار یافت نشده ابن ‌نطاح از این قرارند:  
آثار یافت نشده ابن ‌نطاح از این قرارند:  
# افخاذ العرب
# افخاذ العرب
خط ۵۹: خط ۵۹:
# الرد علی ابی عبیدﺓ فی کتاب الدیباج
# الرد علی ابی عبیدﺓ فی کتاب الدیباج
# الدولة العباسیة و مقتل زید بن ‌علی(ع).
# الدولة العباسیة و مقتل زید بن ‌علی(ع).
ابوالفرج در الاغانی بخش‌هایی از آثار او را آورده است. مهم‌ترین اثر وی، الدولة العباسیة است که درباره دولت عباسیان نگاشته است. خطیب بغدادی این اثر را نخستین تألیف در تاریخ عباسیان می‌شمارد، در حالی که ابن ‌ندیم در بیان احوال مدائنی، استاد ابن ‌نطاح، آورده است که وی دربارۀ خلافت سفّاح، منصور، مهدی، هادی، هارون و امین کتابی پرداخته است. روزنتال نیز احتمال می‌دهد که کتاب ابن ‌نطاح پیراستۀ کتاب استادش حسن  بن ‌میمون و یا ذیلی بر آن باشد.  
[[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج]] در [[الأغاني|الاغانی]] بخش‌هایی از آثار او را آورده است. مهم‌ترین اثر وی، الدولة العباسیة است که درباره دولت عباسیان نگاشته است. [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]] این اثر را نخستین تألیف در تاریخ عباسیان می‌شمارد، در حالی که [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن ‌ندیم]] در بیان احوال مدائنی، استاد ابن ‌نطاح، آورده است که وی دربارۀ خلافت سفّاح، منصور، مهدی، هادی، هارون و امین کتابی پرداخته است. [[روزنتال، فرانتس|روزنتال]] نیز احتمال می‌دهد که کتاب ابن ‌نطاح پیراستۀ کتاب استادش [[حسن  بن ‌میمون]] و یا ذیلی بر آن باشد.  
 
به هر حال کتاب ابن ‌نطاح یکی از چند کتاب نخستین و مهم در تاریخ خلفای عباسی بوده و نوشته‌های او به علت شهرت وی به امانت در نقل، اعتبار بیشتری داشته است.  
به هر حال کتاب ابن ‌نطاح یکی از چند کتاب نخستین و مهم در تاریخ خلفای عباسی بوده و نوشته‌های او به علت شهرت وی به امانت در نقل، اعتبار بیشتری داشته است.  
چیزی که شگفت می‌نماید این است که این اثر چندان مورد توجه و یا مورد بهره‌برداری مورخان معاصر ابن ‌نطاح و تاریخ‌نگاران بعدی قرار نگرفته است. فقط طبری گاه از روایات او سود جسته و مسعودی نیز از اثر وی یاد کرده است. تاریخ‌نگاران متأخر نیز غالباً، شاید به دلیل دسترسی نداشتن به تالیفات او به یاد و آثارش بسنده کرده‌اند. با این همه کسان دیگری چون احمد بن ‌علی خزاز، بشر  بن ‌موسی اسدی، احمد بن ‌قاسم  بن ‌مساور جوهری، هیثم ابن ‌خلف دوری، به آثار او استناد جسته‌اند. <ref>یوسفی اشکوری، حسن، ج5، ص 50</ref>.
 
چیزی که شگفت می‌نماید این است که این اثر چندان مورد توجه و یا مورد بهره‌برداری مورخان معاصر ابن ‌نطاح و تاریخ‌نگاران بعدی قرار نگرفته است. فقط [[طبری، محمد بن جریر بن یزید|طبری]] گاه از روایات او سود جسته و [[مسعودی، علی بن حسین|مسعودی]] نیز از اثر وی یاد کرده است. تاریخ‌نگاران متأخر نیز غالباً، شاید به دلیل دسترسی نداشتن به تالیفات او به یاد و آثارش بسنده کرده‌اند. با این همه کسان دیگری چون [[احمد بن ‌علی خزاز]]، [[بشر  بن ‌موسی اسدی]]، [[احمد بن ‌قاسم  بن ‌مساور جوهری]]، [[هیثم ابن ‌خلف دوری]]، به آثار او استناد جسته‌اند. <ref>یوسفی اشکوری، حسن، ج5، ص 50</ref>.


==پانویس==
==پانویس==