۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '(عليه السلام)' به '(ع)') |
جز (جایگزینی متن - '(صلى الله عليه و آله)' به '(ص)') |
||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
در مورد اصول فقه هم هشتاد و چهار باب تبيين گرديده كه اولين باب در باره فريضه بودن دانش آموزى براى هر مسلمانى و نيز وجوب آموزش احكام دينى براى مكلفين مىباشد. مؤلف در اين باب به رواياتى كه اين مضامين را مىرسانند و غالبا روايات مشهورى هستند اشاره كرده است. | در مورد اصول فقه هم هشتاد و چهار باب تبيين گرديده كه اولين باب در باره فريضه بودن دانش آموزى براى هر مسلمانى و نيز وجوب آموزش احكام دينى براى مكلفين مىباشد. مؤلف در اين باب به رواياتى كه اين مضامين را مىرسانند و غالبا روايات مشهورى هستند اشاره كرده است. | ||
باب دوم در باره لزوم اخذ علوم دين از پيامبر( | باب دوم در باره لزوم اخذ علوم دين از پيامبر(ص) و ائمه(عليهم السلام) مىباشد كه البته واسطههاى موثقى هم كه ما را به آراى آن ذوات مقدس برسانند مىتوانند مرجع ما در اين زمينهها قرار بگيرند. | ||
باب بعدى در وجوب كفايى تعلّم علوم اهل بيت(عليهم السلام) مىباشد كه البته استحبابش و نيز وجوبش تا حد مورد نياز، عينى مىباشد. اولين روايت از هجده روايتى كه در اين باب ذكر شده، از امام باقر(ع) مىباشد كه فرمود «إن الذى يعلّم العلم منكم له مثلا أجر المتعلّم و له الفضل عليه فتعلّموا العلم من حملة العلم و علّموه إخوانكم كما علّمكموه العلماء». وجوب عمل به علم، عدم جواز عمل به چيزى كه انسان در بارهاش علم ندارد، وجوب عمل به احاديث اهل بيت(عليهم السلام) كه در كتابهاى مورد اعتماد و كتابهاى حديث نقل گرديدهاند و چندين مطلب مهم ديگر، عناوين ديگر ابواب مىباشند. | باب بعدى در وجوب كفايى تعلّم علوم اهل بيت(عليهم السلام) مىباشد كه البته استحبابش و نيز وجوبش تا حد مورد نياز، عينى مىباشد. اولين روايت از هجده روايتى كه در اين باب ذكر شده، از امام باقر(ع) مىباشد كه فرمود «إن الذى يعلّم العلم منكم له مثلا أجر المتعلّم و له الفضل عليه فتعلّموا العلم من حملة العلم و علّموه إخوانكم كما علّمكموه العلماء». وجوب عمل به علم، عدم جواز عمل به چيزى كه انسان در بارهاش علم ندارد، وجوب عمل به احاديث اهل بيت(عليهم السلام) كه در كتابهاى مورد اعتماد و كتابهاى حديث نقل گرديدهاند و چندين مطلب مهم ديگر، عناوين ديگر ابواب مىباشند. | ||
خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
باب بعدى در ادويه نافعه مىباشد كه به مسائلى چون حجامت، نوره، حقنه و... اشاره شده است. سومين باب بخش طب در صدد بيان جواز مداوا با هر گونه دوايى است كه براى نجات مريض انجام مىشود. تنها محدوديت افراد در مداواى مريضها حرامهاى شرعى مىباشد كه بايد از آنها اجتناب شود؛ مؤلف شش روايت در اين زمينه ذكر كرده است. | باب بعدى در ادويه نافعه مىباشد كه به مسائلى چون حجامت، نوره، حقنه و... اشاره شده است. سومين باب بخش طب در صدد بيان جواز مداوا با هر گونه دوايى است كه براى نجات مريض انجام مىشود. تنها محدوديت افراد در مداواى مريضها حرامهاى شرعى مىباشد كه بايد از آنها اجتناب شود؛ مؤلف شش روايت در اين زمينه ذكر كرده است. | ||
از ديگر ابواب طب كه همگى حاكى از اهميت دادن دين مبين اسلام به سلامتى، بهداشت و حيات انسانها مىباشند، وجوب مداوا در صورت نياز و احتمال خطر در صورت ترك مداوا مىباشد كه طبابت را به يك واجب شرعى تبديل مىكند. از ديگر ابواب، توصيه به صدقه دادن به عنوان بهترين مداوا كننده امراض مىباشد؛ در اين زمينه روايتى را امام باقر(ع) از پيامبر( | از ديگر ابواب طب كه همگى حاكى از اهميت دادن دين مبين اسلام به سلامتى، بهداشت و حيات انسانها مىباشند، وجوب مداوا در صورت نياز و احتمال خطر در صورت ترك مداوا مىباشد كه طبابت را به يك واجب شرعى تبديل مىكند. از ديگر ابواب، توصيه به صدقه دادن به عنوان بهترين مداوا كننده امراض مىباشد؛ در اين زمينه روايتى را امام باقر(ع) از پيامبر(ص) نقل مىكند كه فرمود: «داووا مرضاكم بالصدقة». باب ديگرى در اين بخش وجود دارد كه تربت امام حسين(ع) را به عنوان شفاى هر درد و امانى از هر ترس معرفى مىكند. | ||
ابواب نوادر كليّات: | ابواب نوادر كليّات: |
ویرایش