پرش به محتوا

عرايس الجواهر و نفايس الأطايب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'خواجه نصيرالدين طوسى' به 'خواجه نصيرالدين طوسى'
جز (جایگزینی متن - 'عباس اقبال آشتيانى' به 'عباس اقبال آشتيانى')
جز (جایگزینی متن - 'خواجه نصيرالدين طوسى' به 'خواجه نصيرالدين طوسى')
خط ۵۷: خط ۵۷:
قدما براى هر يك از گوهرها و عطرها خواص طبى مهم و متعدد قائل بوده‌اند و خصوصاً عزت و قيمتشان از اين لحاظ بوده است كه آنها را در علاج صاحبان امراض مختلف و شفاى بيمارى‌ها و حالات روحى، مؤثر مى‌دانسته‌اند. همراه داشتن يا برخود ماليدن يا بوئيدن عده‌اى از آنها را رافع ماليخوليا و دافع جن و شيطان و سبب باز آمدن خواب آرام و قوت يافتن دل مى‌شمرده‌اند.
قدما براى هر يك از گوهرها و عطرها خواص طبى مهم و متعدد قائل بوده‌اند و خصوصاً عزت و قيمتشان از اين لحاظ بوده است كه آنها را در علاج صاحبان امراض مختلف و شفاى بيمارى‌ها و حالات روحى، مؤثر مى‌دانسته‌اند. همراه داشتن يا برخود ماليدن يا بوئيدن عده‌اى از آنها را رافع ماليخوليا و دافع جن و شيطان و سبب باز آمدن خواب آرام و قوت يافتن دل مى‌شمرده‌اند.


پس از ارائه شرح حال مؤلف و تبحر او، قسمت اول كتاب آشكارا صورت منقول و منحول كتاب تنسوخ‌نامه خواجه نصيرالدين طوسى است. [[افشار، ایرج |ايرج افشار]] مصحح كتاب، براى نشان دادن مطالب و كيفيت سرقت ادبى مولف، قسمت‌هايى از دو كتاب را به انضمام جدول فهارس آن دو در ضمائم كتاب آورده و نحوه اقتباس مولف را نشان داده است. مؤلف در اين روش ناپسند چندان دليرى و بى‌پروايى داشته است كه حتى از خواجه نصيرالدين طوسى نامى نبرده است.
پس از ارائه شرح حال مؤلف و تبحر او، قسمت اول كتاب آشكارا صورت منقول و منحول كتاب تنسوخ‌نامه [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] است. [[افشار، ایرج |ايرج افشار]] مصحح كتاب، براى نشان دادن مطالب و كيفيت سرقت ادبى مولف، قسمت‌هايى از دو كتاب را به انضمام جدول فهارس آن دو در ضمائم كتاب آورده و نحوه اقتباس مولف را نشان داده است. مؤلف در اين روش ناپسند چندان دليرى و بى‌پروايى داشته است كه حتى از [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] نامى نبرده است.


[[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال آشتيانى]] در اين زمينه مقاله‌اى نوشت و در آن به اثبات رسانيد كه (عرايس الجواهر) اثرى اصيل نبوده و كتاب از منبع ديگرى نقل و تحرير شده است.چندى پس از انتشار اين اثر، [[افشار، ایرج |ايرج افشار]] تحقيقى دقيق نمود كه در مجله يغما درج گرديد. در اين نوشتار وى ناگزير به تغيير رأى شد و نوشت: در آن موقع به مخيّله‌ام خطور نمى‌كرد كه كتاب تنسوخ‌نامه ايلخانى با بعضى تغييرات جزيى از كتاب ديگر نقل شده باشد و روزى خواهد رسيد كه تصنيفى از سال 592ق به دست خواهد آمد و معلوم خواهد شد كه تنسوخ‌نامه كتاب اصيلى نيست. به قرائنى دست يافتم كه دلالت دارد بر اين‌كه مبناى كار كاشانى به عكس آنچه در مقدمه عرايس نوشته‌ام تنسوخ‌نامه نيست و او مستقيماً (جواهرنامه) اثر نظامى را مورد استفاده قرار داده بود؛ زيرا مطالبى در عرايس به نقل از جواهرنامه نظامى آمده است كه در تنسوخ‌نامه نيست.
[[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال آشتيانى]] در اين زمينه مقاله‌اى نوشت و در آن به اثبات رسانيد كه (عرايس الجواهر) اثرى اصيل نبوده و كتاب از منبع ديگرى نقل و تحرير شده است.چندى پس از انتشار اين اثر، [[افشار، ایرج |ايرج افشار]] تحقيقى دقيق نمود كه در مجله يغما درج گرديد. در اين نوشتار وى ناگزير به تغيير رأى شد و نوشت: در آن موقع به مخيّله‌ام خطور نمى‌كرد كه كتاب تنسوخ‌نامه ايلخانى با بعضى تغييرات جزيى از كتاب ديگر نقل شده باشد و روزى خواهد رسيد كه تصنيفى از سال 592ق به دست خواهد آمد و معلوم خواهد شد كه تنسوخ‌نامه كتاب اصيلى نيست. به قرائنى دست يافتم كه دلالت دارد بر اين‌كه مبناى كار كاشانى به عكس آنچه در مقدمه عرايس نوشته‌ام تنسوخ‌نامه نيست و او مستقيماً (جواهرنامه) اثر نظامى را مورد استفاده قرار داده بود؛ زيرا مطالبى در عرايس به نقل از جواهرنامه نظامى آمده است كه در تنسوخ‌نامه نيست.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش