۱۱۰٬۳۷۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''التفسير | '''التفسير العرفانی للقرآن الكريم،''' مجموعهای از کلمات عرفانی [[ذوالنون مصری، ثوبان بن ابراهیم|ذوالنون مصری]] در تفسیر قرآن است که در آثار صوفیانه سدههای میانه موجود است و [[هندی، محمود|محمود هندی]] این کلمات را بر اساس سورههای قرآن، مرتب کرده است. | ||
مهمترین ویژگی کتاب تفسیر صوفی و عرفانی [[ذوالنون مصری، ثوبان بن ابراهیم|ذوالنون مصری]]، آمیختگی تجربیات شخصی وی با داشتههای معرفتی و ذوقی او میباشد. وی هرگاه که به تفسیر و تأویل آیات میپردازد، به ظاهر زبان و معانی عام آن بسنده نکرده، بلکه بدون فراط و تفریط، از آن فراتر رفته و به الهامات اشاره نموده و در این کار، از وسعت اطلاعات، دانش گسترده و ذوق و خلاقیت خود و ساحت خود در مناطق مختلف تمدنهای باستان و شناخت زبان، فرهنگ و تاریخ آنها، بهره برده است و چون مصر در آن روزگار، مهد تمدنها و اصل اکثر ادیان بود، مردمانش ایمان و عقاید مذهبی داشته و به زیادهگویی و تفاسیر سختگیرانه تمایلی نداشتند؛ ازاینرو، ویژگی کلی نوشتههای ذوالنون، خصلت روشنگرانهای بود که در نوشتههای تفسیری عرفانی صوفیانه وی، بهوضوح دیده میشود<ref>مقدمه، ص28- 29</ref>. | مهمترین ویژگی کتاب تفسیر صوفی و عرفانی [[ذوالنون مصری، ثوبان بن ابراهیم|ذوالنون مصری]]، آمیختگی تجربیات شخصی وی با داشتههای معرفتی و ذوقی او میباشد. وی هرگاه که به تفسیر و تأویل آیات میپردازد، به ظاهر زبان و معانی عام آن بسنده نکرده، بلکه بدون فراط و تفریط، از آن فراتر رفته و به الهامات اشاره نموده و در این کار، از وسعت اطلاعات، دانش گسترده و ذوق و خلاقیت خود و ساحت خود در مناطق مختلف تمدنهای باستان و شناخت زبان، فرهنگ و تاریخ آنها، بهره برده است و چون مصر در آن روزگار، مهد تمدنها و اصل اکثر ادیان بود، مردمانش ایمان و عقاید مذهبی داشته و به زیادهگویی و تفاسیر سختگیرانه تمایلی نداشتند؛ ازاینرو، ویژگی کلی نوشتههای ذوالنون، خصلت روشنگرانهای بود که در نوشتههای تفسیری عرفانی صوفیانه وی، بهوضوح دیده میشود<ref>مقدمه، ص28- 29</ref>. |