تحفة الزائر في مآثر الأمير عبدالقادر و أخبار الجزائر: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده در خطبه جلد اول کتاب درباره این اثر توضیح داده است. وی پس از حمد الهی و درود بر پیامبر اسلام(ص) و خاندان و اصحاب ایشان که تابعین از آن حضرت در شرع، سنت، زبان و شمشیرشان بودند، می‌نویسد: فیقول الفقیر الی مولاه الغنی محمد بن الامیر عبدالقادر الحسنی: ... ناگاه بلاهای زمانه بر ما فرود آمد و سربازان فرانسوی مانند مور و ملخ از دریا بر ما حمله کردند. ما تصمیم گرفتیم که با تمام وجود و غیرتمان از وطن دفاع کنیم و جان‌هایمان را در حمایت از ساکنان این سرزمین از هر بلایی فدا نماییم. میان ما جنگ‌های کمرشکنی در گرفت. آنها ما را زیر سم اسبانشان و زیر پایشان له کردند و ما را در حزن فرو بردند. ما نیز در مقابله‌به‌مثل به مانند آنان عمل کردیم تا اینکه اضطراب بر قلب‌های مردم حاکم شد و ضعف ما شدت گرفت. عبارات نویسنده مسجع و زیباست مثلاً در عباراتش در همین جمله پیشین چنین است: ثم کاثرونا بالخیل و الرجل و ساورونا فی الحزن و السهل فقابلنا اعمالهم بالمثل حتی استولی علی قلوب الرعیة الاضطراب و استحکم الوهن فیها بتمکن الاسباب. وی می‌نویسد: درعین‌حال ما دفاع را ترک نگفتیم و مشاجره یا درگیری میان دو دولت فرانسه و مراکش ادامه پیدا کرد. چون خدا نخواست ما بر دفع صدمات و هجوم آنان غلبه کنیم، صلاح را بر تسلیم دیدیم. و با فرانسویان بر اساس شروط معین و معاهدات خاصی صلح کردیم. و به حکم قضا و قدر برخی شهرها را خالی کرده به آنها دادیم و هجرت کردیم.<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ج1، ص3-4</ref>