۱۰۶٬۱۰۱
ویرایش
نور هدایت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مى' به 'مى'
جز (جایگزینی متن - '<references />↵==منابع مقاله==↵' به '<references /> ==منابع مقاله== ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مى' به 'مى') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
}} | }} | ||
'''نور هدایت'''، اثر [[سعادت‌پرور، علی|علی سعادت‌پرور (پهلوانی تهرانی)]]، شرح و توضیح معارف پارهاى از دعاهاى وارده از معصومین(ع)، بر اساس کتاب «[[إقبال الأعمال (طبع قديم)|إقبال الأعمال]]» [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] | '''نور هدایت'''، اثر [[سعادت‌پرور، علی|علی سعادت‌پرور (پهلوانی تهرانی)]]، شرح و توضیح معارف پارهاى از دعاهاى وارده از معصومین(ع)، بر اساس کتاب «[[إقبال الأعمال (طبع قديم)|إقبال الأعمال]]» [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] مىباشد که به زبان فارسی و در سال 1379ش، نوشته شده است. | ||
هدف نویسنده از تدوین این اثر، آن بوده که جویندگان حقیقت و معرفت از دعاهای آن بهرهمند شده و در مقام رسیدن به کمالات انسانى و فطرى برآیند و متوجه این نکته اساسى باشند که اسلام بشر را تنها به ظواهر دعوت نفرموده، بلکه دعوت به ظواهر، در حقیقت مقدمهاى جهت توجّه به آداب عبودیت و وظایف حضور در پیشگاه الهى است تا با این توجّه و رعایت کامل این آداب به حقیقت بندگى نایل آیند<ref>مقدمه، ج1، ص11</ref> | هدف نویسنده از تدوین این اثر، آن بوده که جویندگان حقیقت و معرفت از دعاهای آن بهرهمند شده و در مقام رسیدن به کمالات انسانى و فطرى برآیند و متوجه این نکته اساسى باشند که اسلام بشر را تنها به ظواهر دعوت نفرموده، بلکه دعوت به ظواهر، در حقیقت مقدمهاى جهت توجّه به آداب عبودیت و وظایف حضور در پیشگاه الهى است تا با این توجّه و رعایت کامل این آداب به حقیقت بندگى نایل آیند<ref>مقدمه، ج1، ص11</ref> | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
در مقدمه، نقش دعا در روح و جان بشر بیان شده و دعا، با توجه به آیات قرآن کریم، با تعابیر زیبایی تعریف شده است، از جمله: اقرار به نیستى خود و جهان هستى و اذعان به یگانگى ذات ربوبى و بىهمتایى او؛ خواندن و شهود حضرت حق به منزلت لااسمى و لارسمى؛ ستودن حضرت دوست به اسمهاى لایق ساحت او؛ یگانه دانستن اسما و صفات الهى با ذات پاک او؛ محیط دانستن اللَّه به مظاهر هستى و شاهد بودن و خواندن او؛ نسبت دادن هر جمالى و کمالى به حق سبحانه و اینکه از عالم ملکوت و امرى موجودات منشأ گرفتهاند و یا شاهد بودن آنان؛ نسبت دادن تمام افعال از نظر فعلى به پروردگار سبحان و..<ref>همان، ص5</ref> | در مقدمه، نقش دعا در روح و جان بشر بیان شده و دعا، با توجه به آیات قرآن کریم، با تعابیر زیبایی تعریف شده است، از جمله: اقرار به نیستى خود و جهان هستى و اذعان به یگانگى ذات ربوبى و بىهمتایى او؛ خواندن و شهود حضرت حق به منزلت لااسمى و لارسمى؛ ستودن حضرت دوست به اسمهاى لایق ساحت او؛ یگانه دانستن اسما و صفات الهى با ذات پاک او؛ محیط دانستن اللَّه به مظاهر هستى و شاهد بودن و خواندن او؛ نسبت دادن هر جمالى و کمالى به حق سبحانه و اینکه از عالم ملکوت و امرى موجودات منشأ گرفتهاند و یا شاهد بودن آنان؛ نسبت دادن تمام افعال از نظر فعلى به پروردگار سبحان و..<ref>همان، ص5</ref> | ||
نویسنده، معتقد است با دقت و تأمل در آنچه از معانى حقیقى دعا با استشهاد به آیات الهى ذکر نموده است، دلیل افضل بودن دعا از قرائت قرآن روشن مىشود<ref>همان، ص8</ref> | نویسنده، معتقد است با دقت و تأمل در آنچه از معانى حقیقى دعا با استشهاد به آیات الهى ذکر نموده است، دلیل افضل بودن دعا از قرائت قرآن روشن مىشود<ref>همان، ص8</ref> | ||
وی بر این باور است که ائمهى معصومین(ع)، حقایق الهى را که خود و خاصّان امّتشان (به تعلیم آنان) | وی بر این باور است که ائمهى معصومین(ع)، حقایق الهى را که خود و خاصّان امّتشان (به تعلیم آنان) مىفهمیده و مشاهده میکردهاند را در قالب دعا بیان فرمودهاند؛ زیرا اظهار آنچه وی در ابتدای کتاب در نقش دعا و حقیقت آن ذکر نموده - و بیشتر آنها از متن ادعیه وارده برمی‌آید - براى اهل زمان آن حضرات (جز بعضى از خواص و اهل سرّ) ممکن نبوده است، مگر در قالب دعا و فرازهاى ادعیه. ازاین‌رو وی بر این باور است که آن بزرگواران، معارف ناب اسلامى را به‌صورت دعا بیان فرموده و خواندن آنها را در شبانه‌روز و سال و ماه مستحب دانستهاند؛ چنان‌که امر به خواندن حقّ تعالى در قرآن شریف نیز مورد سفارش است تا آنان که لیاقت فراگیرى معارف الهى را دارند، بدین وسیله با حقایق آشنا شوند و به غرض غایى از خلقت که همانا عبودیت واقعى و معرفت او است، نایل آیند<ref>همان، ص11</ref> | ||
دعاهایی که در این کتاب گنجانده شده‌اند، به ترتیب عبارتند از: | دعاهایی که در این کتاب گنجانده شده‌اند، به ترتیب عبارتند از: | ||
جلد اول و دوم: دعاهای ماه مبارک رمضان؛ | جلد اول و دوم: دعاهای ماه مبارک رمضان؛ | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
جلد آخر نیز به فهرست‌های راهنما اختصاص یافته است. | جلد آخر نیز به فهرست‌های راهنما اختصاص یافته است. | ||
نویسنده در پی اثبات اعتبار دعاهای کتاب، به ادله زیر، اسنتاد نموده است: | نویسنده در پی اثبات اعتبار دعاهای کتاب، به ادله زیر، اسنتاد نموده است: | ||
# مضامین توحیدى دعاها با مضامین آیات شریفهى قرآنى - که قطعى الصدور | # مضامین توحیدى دعاها با مضامین آیات شریفهى قرآنى - که قطعى الصدور مىباشد - در مطابقت کامل است و تنها فرق بین این دو در اجمال بیانات قرآن و تفصیل دعاها مىباشد. افزون بر این، مضامین معارف دعاها با بیانات معصومین(ع)، به‌ویژه با خطبههاى آن بزرگواران تطبیق تام دارد<ref>همان، ص12</ref> | ||
# مضامین ادعیهى مأثوره با یکدیگر هم مطابقت دارند و هم از نظر مضمون یا لفظ مؤید یکدیگرند، بلکه | # مضامین ادعیهى مأثوره با یکدیگر هم مطابقت دارند و هم از نظر مضمون یا لفظ مؤید یکدیگرند، بلکه مىتوان گفت: مضامین دعاهاى داراى سند، امضاى مضامین دعاهاى بدون سند هستند<ref>همان</ref> | ||
# مضامین پارهاى از دعاهایى که معرف مقام معصومین، انبیا و اوصیا(ع)می‌باشند، با تعریفهایى که کتاب الهى از مقام آنان ارائه داده یکى است. علاوه بر این، احادیث بسیارى که از معصومین(ع) وارد شده است - و قطعاً در میان آنها روایات صحیح نیز وجود دارد - بیانگر آن است که تعریف و تمجیدى که در دعاها از منزلت آن بزرگواران شده، بر پایهى بیانات قرآن و احادیث صحیح است، اگرچه از نظر سند مورد اعتماد نباشند<ref>همان</ref> | # مضامین پارهاى از دعاهایى که معرف مقام معصومین، انبیا و اوصیا(ع)می‌باشند، با تعریفهایى که کتاب الهى از مقام آنان ارائه داده یکى است. علاوه بر این، احادیث بسیارى که از معصومین(ع) وارد شده است - و قطعاً در میان آنها روایات صحیح نیز وجود دارد - بیانگر آن است که تعریف و تمجیدى که در دعاها از منزلت آن بزرگواران شده، بر پایهى بیانات قرآن و احادیث صحیح است، اگرچه از نظر سند مورد اعتماد نباشند<ref>همان</ref> | ||
# احکام موجود در دعاها عیناً همان احکامى است که در کتاب الهى و سنت نبوى یاد شده استو<ref>همان</ref> | # احکام موجود در دعاها عیناً همان احکامى است که در کتاب الهى و سنت نبوى یاد شده استو<ref>همان</ref> | ||
# مطالب اخلاقى موجود در دعاها با بیانات اخلاقى کتاب الهى و سنت نبوى در تطابق کامل | # مطالب اخلاقى موجود در دعاها با بیانات اخلاقى کتاب الهى و سنت نبوى در تطابق کامل مىباشد<ref>همان، ص13</ref> | ||
# آنچه در دعاها درباره غیبت، ظهور و رجعت ذکر شده با بیانات احادیث بسیار - که قابل انکار نبوده، بلکه از ضروریات هستند - منطبق | # آنچه در دعاها درباره غیبت، ظهور و رجعت ذکر شده با بیانات احادیث بسیار - که قابل انکار نبوده، بلکه از ضروریات هستند - منطبق مىباشد<ref>همان</ref> | ||
# مضامین دعاها با مبانى عقلى و شهودى هیچ‌گونه مخالفتى ندارد، چنان‌که بخشى از مطالب کتاب پرده از حقیقت این مسئله برمىدارد<ref>همان</ref> | # مضامین دعاها با مبانى عقلى و شهودى هیچ‌گونه مخالفتى ندارد، چنان‌که بخشى از مطالب کتاب پرده از حقیقت این مسئله برمىدارد<ref>همان</ref> | ||
# مضامین نوع دعاها از آغاز تا پایان، از نظر معنا و لفظ، اتصال و پیوستگى زنجیروار و متقنى دارد که این خود مهمترین دلیل بر اعتبار مضامین دعاهاست که با مطالعه فرازهاى موجود در کتاب، پرده از این راز برداشته مىشود<ref>همان</ref> | # مضامین نوع دعاها از آغاز تا پایان، از نظر معنا و لفظ، اتصال و پیوستگى زنجیروار و متقنى دارد که این خود مهمترین دلیل بر اعتبار مضامین دعاهاست که با مطالعه فرازهاى موجود در کتاب، پرده از این راز برداشته مىشود<ref>همان</ref> | ||