۱۱۶٬۸۶۴
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==وابستهها== [[' به '==وابستهها== {{وابستهها}} [[') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مى' به 'مى') |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
# «سؤال و جواب فقهی»، از آثار [[قطب راوندی، سعید بن هبةالله|قطب راوندی]] به زبان فارسی و با تصحیح محمدامین خنجی است. او به چند پرسش درباره نماز، روزه، غسل، احکام دوره ظهور مهدی موعود(عج)، حکم تصریح به نام مبارک امام دوازدهم(عج) و زکات پاسخ داده است. قطب راوندی تصریح به اسم حضرت مهدی(عج) – که همنام پیامبر(ص) است - را در زمان غیبت منهیعنه دانسته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص14</ref>. | # «سؤال و جواب فقهی»، از آثار [[قطب راوندی، سعید بن هبةالله|قطب راوندی]] به زبان فارسی و با تصحیح محمدامین خنجی است. او به چند پرسش درباره نماز، روزه، غسل، احکام دوره ظهور مهدی موعود(عج)، حکم تصریح به نام مبارک امام دوازدهم(عج) و زکات پاسخ داده است. قطب راوندی تصریح به اسم حضرت مهدی(عج) – که همنام پیامبر(ص) است - را در زمان غیبت منهیعنه دانسته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص14</ref>. | ||
# «[[جواهر الفرائض]]»، از آثار [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]] به زبان عربی درباره ارث و چگونگی تفکیک سهام ورثه است که بهوسیله آقایان [[غفوری، خالد|شیخ خالد غفورى]] و شیخ کاظم فتلى تصحیح شده است. نویسنده در مورد کیفیت تقسیم سهام ارث نوشته است که سهمهای بیانشده در کتاب اللّه شش مقدار است: ثُلثان (دوسوم)، نصف (یکدوم)، ثُلث (یکسوم)، رُبع (یکچهارم)، سُدس (یکششم) و ثُمن (یکهشتم)...<ref>ر.ک: همان، ص23</ref>. | # «[[جواهر الفرائض]]»، از آثار [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]] به زبان عربی درباره ارث و چگونگی تفکیک سهام ورثه است که بهوسیله آقایان [[غفوری، خالد|شیخ خالد غفورى]] و شیخ کاظم فتلى تصحیح شده است. نویسنده در مورد کیفیت تقسیم سهام ارث نوشته است که سهمهای بیانشده در کتاب اللّه شش مقدار است: ثُلثان (دوسوم)، نصف (یکدوم)، ثُلث (یکسوم)، رُبع (یکچهارم)، سُدس (یکششم) و ثُمن (یکهشتم)...<ref>ر.ک: همان، ص23</ref>. | ||
# «ترجمه فارسى جواهر الفرائض در ارث»، نوشته [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسى]] و تحقیق [[غفوری، خالد|شیخ خالد غفورى]] و شیخ کاظم فتلى و ترجمه و پانوشت [[شفیعی، محمدحسن|محمدحسن شفیعى شاهرودى]] است. نمونه ادبیات و سبک ترجمه مترجم این است: این رساله دربردارنده اصول و قواعد کلّى ارث و مباحث جانبى آن میباشد که بهاجمال ذکر شده، بر اساس بابها گرد آمده و بهدور از تکرار و اطناب است؛ بهگونهاى که انسان مستعدّ و باهوش | # «ترجمه فارسى جواهر الفرائض در ارث»، نوشته [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسى]] و تحقیق [[غفوری، خالد|شیخ خالد غفورى]] و شیخ کاظم فتلى و ترجمه و پانوشت [[شفیعی، محمدحسن|محمدحسن شفیعى شاهرودى]] است. نمونه ادبیات و سبک ترجمه مترجم این است: این رساله دربردارنده اصول و قواعد کلّى ارث و مباحث جانبى آن میباشد که بهاجمال ذکر شده، بر اساس بابها گرد آمده و بهدور از تکرار و اطناب است؛ بهگونهاى که انسان مستعدّ و باهوش مىتواند از این قواعد کلّى، تفاصیل و حکم فروع را بهآسانى به دست آورد...<ref>ر.ک: همان، ص69</ref>. | ||
# «رسالة الواجبات»، نخستین رساله عملیه فارسی نوشته ملا عبدالله شوشتری است. هرچند مشهور است که [[جامع عباسی]] نوشته [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهائی]]، اولین رساله عملیه فارسی است که در سال 1030ق، نوشته شده، ولی این شهرت صحیح نیست و ملا عبدالله شوشتری – از عالمان برجسته اصفهان - در سال 1021ق، از دنیا رفته و در نتیجه این رساله پیش از [[جامع عباسی]] نوشته شده است<ref>ر.ک: همان، ص161</ref>. | # «رسالة الواجبات»، نخستین رساله عملیه فارسی نوشته ملا عبدالله شوشتری است. هرچند مشهور است که [[جامع عباسی]] نوشته [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهائی]]، اولین رساله عملیه فارسی است که در سال 1030ق، نوشته شده، ولی این شهرت صحیح نیست و ملا عبدالله شوشتری – از عالمان برجسته اصفهان - در سال 1021ق، از دنیا رفته و در نتیجه این رساله پیش از [[جامع عباسی]] نوشته شده است<ref>ر.ک: همان، ص161</ref>. | ||
#: گفتنی است که در اثر حاضر، بخشی از این رساله (فقط احکام نماز جماعت و نماز جمعه) برای ارائه نمونه و آشنایی با نثر فارسی آن دوران آورده شده است. | #: گفتنی است که در اثر حاضر، بخشی از این رساله (فقط احکام نماز جماعت و نماز جمعه) برای ارائه نمونه و آشنایی با نثر فارسی آن دوران آورده شده است. | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
# «أبواب الجنان»، نوشته [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|ملا محسن فیض کاشانی]]، به زبان فارسی و با تحقیق سید محسن فاطمی است. نویسنده در این رساله، فضیلت شب و روز جمعه و آداب و احکام آن را شرح داده و حکم نماز جمعه در عصر غیبت را بررسی کرده و سرانجام آن را بر اساس آیات و روایات پیامبر(ص) و اهلبیت(ع) واجب عینی دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص387-398</ref>. | # «أبواب الجنان»، نوشته [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|ملا محسن فیض کاشانی]]، به زبان فارسی و با تحقیق سید محسن فاطمی است. نویسنده در این رساله، فضیلت شب و روز جمعه و آداب و احکام آن را شرح داده و حکم نماز جمعه در عصر غیبت را بررسی کرده و سرانجام آن را بر اساس آیات و روایات پیامبر(ص) و اهلبیت(ع) واجب عینی دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص387-398</ref>. | ||
# «رساله رضاعیه»، نوشته [[مجلسی، محمدباقر|علامه محمدباقر مجلسی]]، به زبان فارسی است. در این رساله مختصر از جمله چنین آمده است: مواردى که زن بر شوهر حرام شود: اول: آنکه هرگاه برادر و یا خواهر خود را شیر دهد؛ دوم: آنکه زن، برادرزاده خود را شیر دهد؛ سیم: آنکه زن، خواهرزاده خود را شیر دهد؛ چهارم: آنکه زن، فرزندزاده خود را شیر دهد یا فرزندزاده زن شوهر خود را شیر دهد؛ پنجم: آنکه زن، عم یا عمه خود را شیر دهد<ref>ر.ک: همان، ص421</ref>. | # «رساله رضاعیه»، نوشته [[مجلسی، محمدباقر|علامه محمدباقر مجلسی]]، به زبان فارسی است. در این رساله مختصر از جمله چنین آمده است: مواردى که زن بر شوهر حرام شود: اول: آنکه هرگاه برادر و یا خواهر خود را شیر دهد؛ دوم: آنکه زن، برادرزاده خود را شیر دهد؛ سیم: آنکه زن، خواهرزاده خود را شیر دهد؛ چهارم: آنکه زن، فرزندزاده خود را شیر دهد یا فرزندزاده زن شوهر خود را شیر دهد؛ پنجم: آنکه زن، عم یا عمه خود را شیر دهد<ref>ر.ک: همان، ص421</ref>. | ||
# «حدّ کرّ، کافور حنوط، فرسخ و صاع»، نوشته [[مجلسی، محمدباقر|علامه محمدباقر مجلسی]] به زبان فارسی است. در این رساله مختصر از جمله چنین آمده است: در کمیت کر خلاف عظیمى است میان علما. اعتقاد اکثر علما آن است که هزارودویست رطل است، به رطل عراقى یا سه شبر و نیم طول در سه شبر و نیم عرض در سه شبر و نیم عمق است، که مجموع آن چهل و دو شبر و هفت ثُمن مىشود که تخمیناً هشتاد و سه من و نیم به وزن شاه و پنجاه و شش مثقال و ثمن صیرفى | # «حدّ کرّ، کافور حنوط، فرسخ و صاع»، نوشته [[مجلسی، محمدباقر|علامه محمدباقر مجلسی]] به زبان فارسی است. در این رساله مختصر از جمله چنین آمده است: در کمیت کر خلاف عظیمى است میان علما. اعتقاد اکثر علما آن است که هزارودویست رطل است، به رطل عراقى یا سه شبر و نیم طول در سه شبر و نیم عرض در سه شبر و نیم عمق است، که مجموع آن چهل و دو شبر و هفت ثُمن مىشود که تخمیناً هشتاد و سه من و نیم به وزن شاه و پنجاه و شش مثقال و ثمن صیرفى مىشود...<ref>ر.ک: همان، ص423-424</ref>. | ||
# «نماز جمعه»، نوشته محمد بن حسن از فقهای ناشناخته قرن دوازدهم، به زبان فارسی با تحقیق زهرا رجایی موسوی است. نویسنده چنین نوشته است: هرچه مذکور شد از تحریض و ترغیب در ذکر خداى تعالى و تشنیع از تلهى و اعراض از آن و ترجیح لهو و تجارت بر آن، خصوصیت ندارد به نماز جمعه، بلکه هرچه ذکر بر او صادق است، داخل در ذکر کلّى است، مثل نماز در اوّل وقت کردن و نماز جماعت و قرآن خواندن و...<ref>ر.ک: همان، ص466</ref>. | # «نماز جمعه»، نوشته محمد بن حسن از فقهای ناشناخته قرن دوازدهم، به زبان فارسی با تحقیق زهرا رجایی موسوی است. نویسنده چنین نوشته است: هرچه مذکور شد از تحریض و ترغیب در ذکر خداى تعالى و تشنیع از تلهى و اعراض از آن و ترجیح لهو و تجارت بر آن، خصوصیت ندارد به نماز جمعه، بلکه هرچه ذکر بر او صادق است، داخل در ذکر کلّى است، مثل نماز در اوّل وقت کردن و نماز جماعت و قرآن خواندن و...<ref>ر.ک: همان، ص466</ref>. | ||
# «رساله رضاعیه»، نوشته [[خواجویی، اسماعیل بن محمدحسین|محمداسماعیل مازندرانی خواجویی]] با تحقیق [[رجایی، سید مهدی|سید مهدی رجایی]] است. او چنین نوشته است: در شرع اسلام بهحسب نسب، خداى تعالى هفت زن را حرام کرد: مادر و دختر و خواهر و عمّه و خاله و دختر برادر و دختر خواهر... و بهحسب رضاع دو زن را: مادر رضاعى و خواهر رضاعى و...<ref>ر.ک: همان، ص468</ref>. | # «رساله رضاعیه»، نوشته [[خواجویی، اسماعیل بن محمدحسین|محمداسماعیل مازندرانی خواجویی]] با تحقیق [[رجایی، سید مهدی|سید مهدی رجایی]] است. او چنین نوشته است: در شرع اسلام بهحسب نسب، خداى تعالى هفت زن را حرام کرد: مادر و دختر و خواهر و عمّه و خاله و دختر برادر و دختر خواهر... و بهحسب رضاع دو زن را: مادر رضاعى و خواهر رضاعى و...<ref>ر.ک: همان، ص468</ref>. | ||
# «رساله أجوبة مسائل میرزا محمدحفیظ»، نوشته [[خواجویی، اسماعیل بن محمدحسین|محمداسماعیل مازندرانی خواجویی]] با تحقیق [[رجایی، سید مهدی|سید مهدی رجایی]] است. او چنین نوشته است: استغفار بعد از تسبیحات و کذلک قرائت سوره بعد از حمد و تسلیم آخر نماز واجب نیست، ولیکن احتیاط در قرائت سوره کامله و تسلیم است.<ref>ر.ک: همان، ص475</ref>. | # «رساله أجوبة مسائل میرزا محمدحفیظ»، نوشته [[خواجویی، اسماعیل بن محمدحسین|محمداسماعیل مازندرانی خواجویی]] با تحقیق [[رجایی، سید مهدی|سید مهدی رجایی]] است. او چنین نوشته است: استغفار بعد از تسبیحات و کذلک قرائت سوره بعد از حمد و تسلیم آخر نماز واجب نیست، ولیکن احتیاط در قرائت سوره کامله و تسلیم است.<ref>ر.ک: همان، ص475</ref>. | ||
# «البرهان المؤسّس لتحقيق أنّ المتنجس لا ينجس»، نوشته سید عبدالکریم موسوی جزایری، به زبان عربی با تحقیق حمید رسولیان و همراه با ترجمه فارسی است. نویسنده با بیان اینکه نجاست از متنجس سرایت نمیکند، تأکید کرده است: دلایل ما عبارت است از: الف)- أصالة الطهارة در ملاقاتکننده با متنجس، به دلیل «كل شيء طاهر حتى تعلم أنه قذر». علاوه بر اینکه ما براى اثبات ادعاى خود نیازى به دلیل نداریم؛ زیرا دلیلى بر وجوب تطهیر نداریم و این دلالت بر عدم وجوب | # «البرهان المؤسّس لتحقيق أنّ المتنجس لا ينجس»، نوشته سید عبدالکریم موسوی جزایری، به زبان عربی با تحقیق حمید رسولیان و همراه با ترجمه فارسی است. نویسنده با بیان اینکه نجاست از متنجس سرایت نمیکند، تأکید کرده است: دلایل ما عبارت است از: الف)- أصالة الطهارة در ملاقاتکننده با متنجس، به دلیل «كل شيء طاهر حتى تعلم أنه قذر». علاوه بر اینکه ما براى اثبات ادعاى خود نیازى به دلیل نداریم؛ زیرا دلیلى بر وجوب تطهیر نداریم و این دلالت بر عدم وجوب مىنماید؛ ب)- اخبار...<ref>ر.ک: همان، ص499</ref>. | ||
# «رسالة في حکم شیربها»، نوشته [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم قمی]] (صاحب [[قوانين الأصول (طبع قديم)|قوانین]])، به زبان عربی و با تحقیق سیدحسن فاطمی است. یکى از رسمهاى ایرانیان، قراردادن چیزى براى خانواده دختر هنگام ازدواج است که به آن «شیربها» گفته | # «رسالة في حکم شیربها»، نوشته [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم قمی]] (صاحب [[قوانين الأصول (طبع قديم)|قوانین]])، به زبان عربی و با تحقیق سیدحسن فاطمی است. یکى از رسمهاى ایرانیان، قراردادن چیزى براى خانواده دختر هنگام ازدواج است که به آن «شیربها» گفته مىشود... نویسنده در این رساله فرضهاى قابل تصوّر را مورد بررسى دقیق قرار داده و گرفتن شیربها را در مواردى حلال و در مواردى حرام شمرده و در موارد جایز، گاه پرداخت آن را لازم و گاه غیر لازم دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص503-504</ref>. | ||
# «حکم متاع البيت في صورة التنازع»، نوشته [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم قمی]] (صاحب [[قوانين الأصول (طبع قديم)|قوانین]])، به زبان عربی و با تحقیق سیدحسن فاطمی است. این رساله درباره حکم فقهی این مسئله فرعی است که اگر زن و شوهر یا وارثان آنها یا یکی از زن یا شوهر با وارثان همسر خود در ملکیت اشیای موجود در خانه اختلاف کنند و هیچکدام بینه نداشته باشند، حکمش چیست؟ نویسنده، روایات را نقل کرده و بعد به بررسی اقوال پرداخته و نظرش را بیان کرده و در پایان افزوده است که این مسئله از مشکلات است، پس احتیاط ترک نشود<ref>ر.ک: همان، ص511-529</ref>. | # «حکم متاع البيت في صورة التنازع»، نوشته [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم قمی]] (صاحب [[قوانين الأصول (طبع قديم)|قوانین]])، به زبان عربی و با تحقیق سیدحسن فاطمی است. این رساله درباره حکم فقهی این مسئله فرعی است که اگر زن و شوهر یا وارثان آنها یا یکی از زن یا شوهر با وارثان همسر خود در ملکیت اشیای موجود در خانه اختلاف کنند و هیچکدام بینه نداشته باشند، حکمش چیست؟ نویسنده، روایات را نقل کرده و بعد به بررسی اقوال پرداخته و نظرش را بیان کرده و در پایان افزوده است که این مسئله از مشکلات است، پس احتیاط ترک نشود<ref>ر.ک: همان، ص511-529</ref>. | ||
# «رساله جهادیه»، نوشته [[قائممقام، ابوالقاسم بن عیسی|میرزا ابوالقاسم قائممقام فراهانی]] – وزیر ادیب اوایل قاجاریه – با تحقیق [[حسینی جلالی، محمدجواد|سید محمدجواد حسینی جلالی]] است. البته قائممقام فراهانی فقیه نبوده، ولی با فقه آشنایی داشته و توانسته بهخوبی مباحث مربوط به جهاد دفاعی در زمان غیبت و جهاد دعوتی که مشروط به حضور امام معصوم(ع) یا نایب خاص اوست را از کلمات فقیهان جمع کند<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص8</ref>. | # «رساله جهادیه»، نوشته [[قائممقام، ابوالقاسم بن عیسی|میرزا ابوالقاسم قائممقام فراهانی]] – وزیر ادیب اوایل قاجاریه – با تحقیق [[حسینی جلالی، محمدجواد|سید محمدجواد حسینی جلالی]] است. البته قائممقام فراهانی فقیه نبوده، ولی با فقه آشنایی داشته و توانسته بهخوبی مباحث مربوط به جهاد دفاعی در زمان غیبت و جهاد دعوتی که مشروط به حضور امام معصوم(ع) یا نایب خاص اوست را از کلمات فقیهان جمع کند<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص8</ref>. |