۱۴۶٬۰۰۱
ویرایش
سیرة الشیخ الكبیر أبي عبداللّٰه محمد بن خفیف الشیرازي: تفاوت میان نسخهها
سیرة الشیخ الكبیر أبي عبداللّٰه محمد بن خفیف الشیرازي (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۲۹
، ۱ مارس ۲۰۲۳جایگزینی متن - '« ' به '«'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' :' به ':') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '« ' به '«') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
گفتارهایی از او دربارهٔ ایمان، رجا، یقین، صبر، رضا، فقر، حیرت، مشاهده، ارادت، تصوف و صوفی، خوف و مراقبه و دیگر موضوعات عرفانی نقل شده است. | گفتارهایی از او دربارهٔ ایمان، رجا، یقین، صبر، رضا، فقر، حیرت، مشاهده، ارادت، تصوف و صوفی، خوف و مراقبه و دیگر موضوعات عرفانی نقل شده است. | ||
عرفان [[ابن خفیف]] از لحاظ عملی با زهد و ریاضت و در عین حال التزام تمام به احکام و فرایض دینی همراه بوده است و از لحاظ نظری و فکری اساس آن بر تطبیق طریقت با شریعت قرار داشته است. اهتمام او به حدیث چنین بود که از دوران نوجوانی، به سماع و گردآوری حدیث شوق بسیار داشت. او هر شب ۴۰ حدیث مینوشت. وی در آرا و اعمال صوفیانه روشی معتدل داشت: | عرفان [[ابن خفیف]] از لحاظ عملی با زهد و ریاضت و در عین حال التزام تمام به احکام و فرایض دینی همراه بوده است و از لحاظ نظری و فکری اساس آن بر تطبیق طریقت با شریعت قرار داشته است. اهتمام او به حدیث چنین بود که از دوران نوجوانی، به سماع و گردآوری حدیث شوق بسیار داشت. او هر شب ۴۰ حدیث مینوشت. وی در آرا و اعمال صوفیانه روشی معتدل داشت: «رخصت جستن و قبول تأویلات»، شطحگویی و برخی حرکات مغایر با احکام دینی را که نزد گروهی از صوفیه دیده میشد، مردود و نادرست میشمرد.<ref>ر.ک: مجتبایی، فتح الله، ص 436</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||