پرش به محتوا

رسالة إلی الهائم الخائف من لومة اللائم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '( ' به '('
جز (جایگزینی متن - 'سرگذشت نامه' به 'سرگذشت‌نامه ')
جز (جایگزینی متن - '( ' به '(')
خط ۳۵: خط ۳۵:
}}
}}
   
   
'''رسالة إلی الهائم الخائف من لومة اللائم''' نوشته [[نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر|احمد بن عمر بن محمد خیوقی صوفی]] معروف به [[نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر|نجم‌الدین کبری]] ( 618-540ق) از بزرگان تصوف در سده‌های ششم و هفتم هجری است. این کتاب در شیوه طریقت صوفیه در ده شرط به رشته تحریر درآمده است. ترجمه کتاب به قلم [[خاصي، موفق بن محمد|موفق بن مجد الخاصی]] و تصحیح و توضیحات به قلم [[هاشم‌پور سبحانی، توفیق|توفیق سبحانی]] است.  
'''رسالة إلی الهائم الخائف من لومة اللائم''' نوشته [[نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر|احمد بن عمر بن محمد خیوقی صوفی]] معروف به [[نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر|نجم‌الدین کبری]] (618-540ق) از بزرگان تصوف در سده‌های ششم و هفتم هجری است. این کتاب در شیوه طریقت صوفیه در ده شرط به رشته تحریر درآمده است. ترجمه کتاب به قلم [[خاصي، موفق بن محمد|موفق بن مجد الخاصی]] و تصحیح و توضیحات به قلم [[هاشم‌پور سبحانی، توفیق|توفیق سبحانی]] است.  


این رساله از رسالات مشهور [[نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر|نجم‌الدین کبری]] است. چنانکه درباره آن نوشته‌اند که: تا کنون چنین رساله‌ای در طریقت تدوین نشده است. مرحوم [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]] «رسالة الهائم» و «لومة اللائم» را دو رساله جداگانه معرفی کرده است. رساله به زبان عربی است؛.<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه هجده</ref>‏  موفق بن مجد الخاصی –شاگرد و مرید خاص شیخ- بعدها در خراسان رساله عربی را جزء به جزء و جمله به جمله به فارسی بازگردانده است، تا اگر ترجمه شیخ، شبیه رساله عربی بوده، ترجمه عربی موفق بن مجد عین همان رساله باشد.<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست و بیست‌ویک</ref>‏
این رساله از رسالات مشهور [[نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر|نجم‌الدین کبری]] است. چنانکه درباره آن نوشته‌اند که: تا کنون چنین رساله‌ای در طریقت تدوین نشده است. مرحوم [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]] «رسالة الهائم» و «لومة اللائم» را دو رساله جداگانه معرفی کرده است. رساله به زبان عربی است؛.<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه هجده</ref>‏  موفق بن مجد الخاصی –شاگرد و مرید خاص شیخ- بعدها در خراسان رساله عربی را جزء به جزء و جمله به جمله به فارسی بازگردانده است، تا اگر ترجمه شیخ، شبیه رساله عربی بوده، ترجمه عربی موفق بن مجد عین همان رساله باشد.<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست و بیست‌ویک</ref>‏