۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شيخ حر عاملى' به 'شيخ حر عاملى') |
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق' به 'امام صادق') |
||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
ابواب متعلق به فروع فقه: | ابواب متعلق به فروع فقه: | ||
ابواب چهل و ششگانه فقهى موضوع ديگر بخش كتاب است كه هر يك از آنها نيز داراى فروعاتى مىباشد؛ براى مثال كتاب طهارت كه اولين كتاب از اين فروع فقهى است، داراى هشت باب مياه، وضو، جنابت، حيض و استحاضه و نفاس، احكام اموات، اغسال، تيمم و نجاسات و ظروف و پوستها مىباشد. هر كدام از اين ابواب نيز به چندين باب تقسيم شده و در آن ابواب روايات مربوط به هر يك ذكر گرديده است؛ براى مثال در ابواب مياه چهار روايت از امام صادق(عليه السلام) آمده كه عبارتند از: | ابواب چهل و ششگانه فقهى موضوع ديگر بخش كتاب است كه هر يك از آنها نيز داراى فروعاتى مىباشد؛ براى مثال كتاب طهارت كه اولين كتاب از اين فروع فقهى است، داراى هشت باب مياه، وضو، جنابت، حيض و استحاضه و نفاس، احكام اموات، اغسال، تيمم و نجاسات و ظروف و پوستها مىباشد. هر كدام از اين ابواب نيز به چندين باب تقسيم شده و در آن ابواب روايات مربوط به هر يك ذكر گرديده است؛ براى مثال در ابواب مياه چهار روايت از [[امام صادق]](عليه السلام) آمده كه عبارتند از: | ||
1- «كل ماء طاهر إلاّ ما علمت أنّه قذر». | 1- «كل ماء طاهر إلاّ ما علمت أنّه قذر». | ||
خط ۱۰۳: | خط ۱۰۳: | ||
ابواب متعلق به طب: | ابواب متعلق به طب: | ||
در بخش طب صد و چهل و يك باب وجود دارد؛ باب اول اين است كه درد و شفا هر دو از خداوند است كه سه روايت از سوى مؤلف در اين قسمت نقل شده است: روايت اول از امام صادق(عليه السلام) مىباشد كه فرمود: «قال موسى(عليهم السلام) يا ربّ من أين الدّاء؟ قال منّي، قال فالشفاء؟ قال: منّي قال فما يصنع عبادك بالمعالج؟ قال بطيب أنفسهم فيومئذ سمّي المعالج الطبيب». | در بخش طب صد و چهل و يك باب وجود دارد؛ باب اول اين است كه درد و شفا هر دو از خداوند است كه سه روايت از سوى مؤلف در اين قسمت نقل شده است: روايت اول از [[امام صادق]](عليه السلام) مىباشد كه فرمود: «قال موسى(عليهم السلام) يا ربّ من أين الدّاء؟ قال منّي، قال فالشفاء؟ قال: منّي قال فما يصنع عبادك بالمعالج؟ قال بطيب أنفسهم فيومئذ سمّي المعالج الطبيب». | ||
باب بعدى در ادويه نافعه مىباشد كه به مسائلى چون حجامت، نوره، حقنه و... اشاره شده است. سومين باب بخش طب در صدد بيان جواز مداوا با هر گونه دوايى است كه براى نجات مريض انجام مىشود. تنها محدوديت افراد در مداواى مريضها حرامهاى شرعى مىباشد كه بايد از آنها اجتناب شود؛ مؤلف شش روايت در اين زمينه ذكر كرده است. | باب بعدى در ادويه نافعه مىباشد كه به مسائلى چون حجامت، نوره، حقنه و... اشاره شده است. سومين باب بخش طب در صدد بيان جواز مداوا با هر گونه دوايى است كه براى نجات مريض انجام مىشود. تنها محدوديت افراد در مداواى مريضها حرامهاى شرعى مىباشد كه بايد از آنها اجتناب شود؛ مؤلف شش روايت در اين زمينه ذكر كرده است. |
ویرایش