۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
فضائل القرآن و ما أنزل من القرآن بمكة و ما أنزل بالمدینة (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۸
، ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'ابن عباس، عبدالله بن عباس' به 'ابن عباس، عبدالله بن عباس'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنع' به 'ابن ع') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن عباس، عبدالله بن عباس' به 'ابن عباس، عبدالله بن عباس') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
محقق كتاب كمبود بخش دوم كتاب را با گردآورى احاديثى كه در كنز العمال برهان فورى متوفاى سال 975 هجرى و [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]] [[سيوطى]] متوفاى سال 911 هجرى از [[ابن ضریس بجلی، محمد بن ایوب|ابن ضريس]] نقل شده است، جبران كرده و در پايان اين نسخه آورده است.در اين قسمت فضائل سورههاى بقره، آل عمران، نساء، مائده، توبه، هود، ابراهيم، حجر، نحل، أحزاب، غافر، أحقاف، حديد، مزمل، زلزلة،إخلاص، فلق. | محقق كتاب كمبود بخش دوم كتاب را با گردآورى احاديثى كه در كنز العمال برهان فورى متوفاى سال 975 هجرى و [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]] [[سيوطى]] متوفاى سال 911 هجرى از [[ابن ضریس بجلی، محمد بن ایوب|ابن ضريس]] نقل شده است، جبران كرده و در پايان اين نسخه آورده است.در اين قسمت فضائل سورههاى بقره، آل عمران، نساء، مائده، توبه، هود، ابراهيم، حجر، نحل، أحزاب، غافر، أحقاف، حديد، مزمل، زلزلة،إخلاص، فلق. | ||
علاوهبر اين محقق بابى را به ذكر دو سورة به نام «خلع» و «حفد» اختصاص داده است.به عقيدۀ اهل سنت اين دو سوره در مصحف [[ | علاوهبر اين محقق بابى را به ذكر دو سورة به نام «خلع» و «حفد» اختصاص داده است.به عقيدۀ اهل سنت اين دو سوره در مصحف [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] و أبى ابن كعب موجود بوده و مشمول نسخ در تلاوت گشتهاند.اكثر علماى اهل سنت معتقدند كه بخشى از آيات، در قرآن ضبط نشده و از قرائت ساقط شده است و اينگونه آيات را نسخ شده مىنامند. | ||
بنابراین تلاوت قسمتى از آيات نسخ شده است كه البته اين عقيده از ديدگاه علماى شيعه مورد پذيرش نيست چرا كه التزام بدان قول به وقوع تحريف در قرآن كريم را نتيجه مىدهد در حاليكه عدم تحريف قرآن مورد اتفاق و اتحاد علماى شيعه مىباشد. | بنابراین تلاوت قسمتى از آيات نسخ شده است كه البته اين عقيده از ديدگاه علماى شيعه مورد پذيرش نيست چرا كه التزام بدان قول به وقوع تحريف در قرآن كريم را نتيجه مىدهد در حاليكه عدم تحريف قرآن مورد اتفاق و اتحاد علماى شيعه مىباشد. | ||